Για την Ελλάδα, μία πραγματική ιστορία που έχει λάβει διαστάσεις «μύθου» ξεκινά το 1850, με τον Γιάννη Φιξ (Φουξ, αρχικά), τον πρωτότοκο γιο του Γεωργίου Ιωάν. Φιξ. Ο Γιάννης γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1832 στο Mϋhldorf της Βαυαρίας, όπου και σπούδασε την επιστήμη της ζυθοποιίας. Σε ταξίδι του από το Μόναχο για να δει τον πατέρα του, που ήταν μηχανικός μεταλλείων στα λιγνιτωρυχεία της Κύμης και του Λαυρίου, φτάνει στον Πειραιά, όπου και αντικρίζει μία εικόνα που τον θλίβει από τη μιζέρια και τον πόνο των ανθρώπων.
Advertisement
Η πρώτη εντύπωση από το επίνειο των Αθηνών ήταν πολύ φτωχή, σε σχέση με το Μόναχο: τις μεταφορές επιτελούσαν ζώα, καθώς την εποχή εκείνη τα αυτοκίνητα, ακόμα και τα ιππήλατα, ήταν άγνωστα.
Ο νεαρός και οξυδερκής Γιάννης, μόλις 18 ετών, ξεκίνησε για το πατρικό του σπίτι, που βρισκόταν στα περίχωρα της Αθήνας, στην περιοχή που σήμερα αποτελεί το Νέο Ηράκλειο, που τότε λεγόταν Μαγκουφάνα. Η μοίρα, όμως, έμελλε να τον στιγματίσει για όλη του τη ζωή. Έτσι, καθώς πλησίαζε προς τη Μαγκουφάνα, άκουσε πυροβολισμούς στο δρόμο.
Στην περιοχή, όπως πληροφορήθηκε αργότερα, κυκλοφορούσαν ανενόχλητοι ληστές. Παρατήρησε ότι στο δρόμο βρισκόταν πεσμένος νεκρός ένας άντρας. Πλησιάζοντας, αναγνώρισε αμέσως τον πατέρα του.
Το σοκ για το νεαρό Γιάννη είναι τεράστιο. Μετά τον αδόκητο θάνατο του πατέρα του, παίρνει τη μεγάλη και καθοριστική απόφαση να μείνει στην Ελλάδα και να δραστηριοποιηθεί σε διάφορες επιχειρήσεις.