Ιστορικά στέκια στην Πατησίων που δεν υπάρχουν πια

στέκια
Advertisement

Σημεία των καιρών και της εποχής,αλλά πολλά ακόμη μαγαζιά που περάσαμε τη νιότη μας δεν υπάρχουν πια… Μέρη που πήγαμε και οι αναμνήσεις τους, μας συνοδεύουν ακόμα…

Advertisement

10-KANGOO

To KANGOO ήταν ένα από τα πρώτα φαστφουντάδικα που άνοιξαν στα Πατήσια πριν περίπου 30 χρόνια . Αισθητική 80’s , πιάτα μυστήρια (σερβίριζε τηγανητά αβγά – ναι τηγανητά αβγά σε φαστφουντάδικο). Πελάτες επίσης μυστήριοι (κοινώς αληταριό – στον πάνω όροφο μπορούσες να βρεις και να σε προμηθεύσουν πολλά πράγματα ) . Μετά από το γύρο της Αθήνας το 1993 με νεροποντή έχουμε κάτσει με συμμαθητή και κατεβάσαμε 5 πιάτα τηγανητές πατάτες. Σκέτες. Και μόνο αυτό. Τα Κangoo έκλεισαν και τώρα στη θέση τους υπάρχουν τα Everest…

9-BROWN DERBY

Κλασσική πιτσαρία 80’s, 90’s, γωνία Μητσάκη και Αγίας Λαύρας. Για κάποιο μυστήριο λόγο ήταν διάσημη για τα παιδικά (!) πάρτυ που διοργάνωνε . Ήταν τόσο κλασσική τοποθεσία, που η περιοχή εκεί, λεγόταν ”BROWN DERBY” . Oι πιτσιρικάδες της εποχής, όταν θέλαμε να πάμε για μπάσκετ, δε λέγαμε τότε πάμε Κυπριάδου (όπου υπάρχουν τα κλασσικά ανοιχτά γήπεδα), αλλά λέγαμε πάμε ” BROWN DERBY ”. Έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από τότε ,το κατάστημα έγινε ταβέρνα, καφέ, σουβλατζίδικο, πάλι ταβέρνα…

8-HAMBO-TACO MEX-ΠΑΤΙΡΝΤΙ

Τρία καταστήματα, στον ίδιο χώρο, ίδια κατάληξη . Γωνία  Δαίρπφελδ και Τσίλλερ. Υπήρχε εποχή που ναι  είχαμε ΗAMBO στα Πατήσια, με χαρακτηριστικό  τον μεγάλο καναπέ στο ισόγειο . Δε φτούρησε ιδιαίτερα, έγινε TACO MEX ( υπήρχε εποχή που διάολε είχαμε ΚΑΙ μεξικάνικο στα Πατήσια), με καλό φίλο να τρολάρει κόσμο λέγοντας ότι ήταν του θείου του.

Ίδια κατάληξη με τα προηγούμενα, κατόπιν έγινε εστιατόριο/ταβέρνα με τις μερίδες γύρο να πηγαινοέρχονται στο μπαλκόνι του πάνω ορόφου. Κάποια στιγμή είχε και ζωντανή μουσική – έχω κάνει πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν εκεί… Το οίκημα παραμένει εγκαταλλελειμένο και περιμένει…

7-GEMELLI

Σχεδόν απέναντι από τα HAMBO-TACO MEX-ΠΑΤΙΡΝΤΙ, βρισκόταν η gemelli. Iconic καφετέρια των Πατησίων, με σχετικά κακή φήμη (από τύπους που δεν είχαν δει τίποτε άλλο πέρα από το καφενείο του χωριού τους). Γενιές ολόκληρες από το διπλανό 18ο Γυμνάσιο-Λύκειο, πέρασαν από τα τραπέζια του. Κολλητός γνώρισε την επί 20ετία σύντροφό του εκεί , το καλοκαίρι του ’96 – αν και αμφιβάλλουμε αν είναι η ίδια η κοπέλα()… Παραμένει καφέ, με άλλο όνομα

6 -MOTOWN

Όταν ξεκίνησε  το 1995 ήταν το πρώτο καφέ που άνοιξε πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι της  Πατησίων , απέναντι από το πάρκο του Δρακόπουλου (ακολούθησαν η sebi , η da luz και άλλες ). Θυμάμαι δίπλα ακριβώς είχε ένα κατάστημα που λεγόταν ΑΜΙ -και εμπορευόταν τζουκ-μποξ, ναι τζουκ -μποξ . Όλοι έλεγαν ότι τέτοιο μαγαζί πάνω στο δρόμο δε θα πιάσει. Η ΜΟΤΟWN τελικά έγινε διάσημη και ερχόταν κόσμος από Αγία Παρασκευή, Νίκαια, Παπάγου – από παντού…

Νομοτελειακά βγήκαν παρόμοιες φήμες με αυτές της gemelli (από τους ίδιους τύπους φαντάζομαι ), αλλά και  ήταν το πρώτο κατάστημα που έδειξε τη νέα εποχή στο πως και που πίνει κάποιος τον καφέ του ( όπως αντίστοιχα έμαθε ο Άρης το μπάσκετ στους Έλληνες τη δεκαετία του ΄80) . Σήμερα στον ίδιο χώρο υπάρχει κάτι σαν wine – bar…

5 -ΚΑΒΟΥΡΑΣ

31-8-2001 , Ευρωμπάσκετ  στη Τουρκία , η εθνική παίζει με την Ιταλία , όλοι οι πελάτες του καταστήματος έχουμε στριμωχθεί μπροστά στη μικρή τηλεόραση,κερδίζουμε στο τέλος με τρίποντο του Αλβέρτη… Δίπλα μου παιδάκι 5 χρονών χαίρεται και χοροπηδάει… ακολουθεί διάλογος :

-χάρηκες μικρέ…
-Ναι,ναι πολύ
-Τι να σου πω για μπάσκετ που δε πρόλαβες το Γκάλη…

Ελπίζοντας να μην δημιούργησα ανεπανόρθωτα τραύματα στο παιδάκι, συνεχίζω, λέγοντας για τον Κάβουρα (πλατεία Χαλεπά για όσους έχουν απορία), ότι το σουβλάκι του ήταν ΑΦΡΟΣ ! Δε σε λίγωνε, δε σε φούσκωνε . Άνετα έτρωγες 3,4 πίττες. Ο χώρος λίγο παρατημένος και επιμελημένα ατhμέλητος , αλλά δε σε ένοιαζε γιατί όπως είπα, το σουβλάκι του ήταν ΑΦΡΟΣ ! Αργότερα άνοιξε απέναντι από την πλατεία μαγαζί ΚΑΒΟΥΡΑΣ κάπως πιο κυριλέ, το αρχικό έκλεισε, το δεύτερο έγινε Μπαρμπαδήμος και κάπου εκεί χάσαμε τον αφρό…

4-ΚΡΙΟΣ

Δύο λέξεις έρχονται στο μυαλό μου… Χοιρινό μποράτσο… Κομματάκια μοσχαριού (κατόπιν και χοιρινού) σε υπέροχη σάλτσα μουστάρδας και λεμονιού… Πω,πω νέκταρ… Έχω φέρει φίλο από την Αμερική να φάμε και παραλίγο να μη γυρίσει πίσω . Ο Κριός βρισκόταν στη Λασκαράτου, λίγο πιο κάτω από τη Πλατεία Παπαδιαμάντη σε κλασικό νεοκλασικό της περιοχής . Ευγενέστατος ιδιοκτήτης και καλός άνθρωπος . Όπως συνήθως έγινε με όλες τις μονοκατοικίες των Πατησίων,τ ο νεοκλασικό γκρεμίστηκε και χτίσθηκε μια ακόμη πολυκατοικία…

stekia

3-PIGALLE

Πατησίων και (σχεδόν ) Γαλατσίου ίσως το πιο διάσημο μπιλιαρδάδικο της περιοχής . Το Pigalle (παλιά ήταν κινηματογράφος, από τους μεγαλύτερους της εποχής) , δεν ήταν σαν τα άλλα σφαιριστήρια που υπήρχαν στα Πατήσια . Ήταν πραγματικά κυριλέ . Branswick τραπέζια ,πράσινοι φωτισμοί από πάνω , επαγγελματίες παίχτες και όχι τα ρεμάλια της Φωκίωνος Νέγρη που σύχναζαν αλλού . Είχες τη δυνατότητα να αγοράσεις στέκες και αξεσουάρ , κάτι αρκετά δύσκολο εκείνη την εποχή .

Ο χώρος και μόνο σε ενέπνεε να παίξεις καλό μπιλιάρδο (είχα μπει τόσο πολύ στο πνεύμα, που μια φορά είχα σκάσει μύτη με γιλέκο και υφασμάτινο παντελόνι) . Έκλεισε, έγινε κάτι σε  κατάστημα ηλεκτρικών ( θαρρώ ράδιο Κορασίδη ) και τώρα έχει ανοίξει Lidl…Mαζί του , έσβησε και η όρεξη για μπιλιάρδο.

2-GOODY’S

Στη γωνία Πατησίων και Μακ Μίλαν υπήρχαν τα goody’s. Πρέπει να άνοιξαν το 1986, όταν πήγαινα α΄προκαταρκτική και είχα τη τιμή να είμαι στα εγκαίνια. Πρωτοδοκίμασα τότε χαμπούργκερ (με αυτόν τον τονισμό). Δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Κατόπιν πέρασε πολύ νερό κάτω από το αυλάκι και είδαμε το σωστό δρόμο.

Φάγαμε υγιεινά (τη σαλάτα mexicana), φάγαμε texas double (πρώτα με λάσο μας και ύστερα με το πάσο μας) και βέβαια το θρυλικό κλαμπ σαντουίτς (με αυτό το τονισμό) .Τα χρόνια πέρασαν, η αλυσίδα έκανε αναδιαρθρώσεις, τα πατησιώτικα goody’s δεν έγιναν burger house και ο χώρος παραμένει ξενοίκιαστος…

1-KIBUBU

Τρεις φίλοι έχουμε πάει για ποτάκι . Τα ποτά έρχονται και μαζί τους καταφθάνουν πιατάκια με συνοδευτικά . Πατατάκια , λουκανικάκια , τυράκια ,αλλαντικά, κρακεράκια . Τα πιατάκια αδειάζουν και ξαναγεμίζουν συνέχεια , ο ένας φίλος δυσανασχετεί και στραβώνει που έχουμε πέσει σαν τα λιμάρια πάνω στα μεζέδια. Κάποια στιγμή και αφού έχει γίνει κυριολεκτικά παρέλαση, ο άλλος φίλος πιάνει το σερβιτόρο και του λέει . ”Μη φέρεις άλλα . Μας νίκησες…”.

Το ΚIBUBU βέβαια δεν ήταν μόνο αυτό . Ήταν πολύ περισσότερα . Ήταν κυριολεκτικά ΤΟ ΣΤΕΚΙ των Πατησίων  . Το ήξεραν όλοι ,είχαν πάει όλοι . Καθημερινές δεν έβρισκες να καθήσεις . Όλη η αφρόκρεμα των Πατησίων – και όχι μόνο – ήταν εκεί . Αλησμόνητο το ρεβεγιόν για το millenium -με έναν απίστευτο μπουφέ . Κάποια στιγμή έκλεισε και η αρχή της Γαλατσίου έχασε ένα σημείο αναφοράς . Τον τελευταίο καιρό έχει ξανανοίξει καφέ…

+1 ΜΙΜΗΣ

Τυπικά δεν είναι Πατήσια, καθώς βρισκόταν στη Παναγίτσα, ψηλά προς τη Λαμπρινή, στα σύνορα με το Γαλάτσι .Τι σημασία έχει… Ηλεκτρονικάδικο εποχής, με απίστευτα πολλά μηχανήματα. Εκεί μάθαμε τη συναδελφικότητα παίζοντας δίπλα δίπλα   και  τερματίζοντας – cadillac and dinosaurs, puzzle bubble , peter pan , τόσα και τόσα παιχνίδια . Και βέβαια εκεί πρωτογνωρίσαμε  το φοβερό slam dunk (καλός φίλος αργότερα έκανε το master  του στα gema).

Ο κύριος Mίμης ευγενέστατος (καλησπέρα,καλησπέρα,καλησπέρα , καλώς τα παιδιά μου ) . Φάτσες απίστευτες, βγαλμένες από ταινία του Ταραντίνο . Ο κύριος Μίμης έκανε και το απίστευτο . Πούλαγε τσιγάρα (στις παραπάνω φάτσες ) με το τεμάχιο (προφανώς λόγο οικονομικής  ένδειας των πελατών του ) . Έκλεισε όταν έσκασε η ιστορία με τα φρουτάκια και τον Τριανταφυλόπουλο (αν και ποτέ δεν είχα δει τέτοιο μηχάνημα στο μαγαζί).

Αυτά είναι κάποια από τα μαγαζιά της νιότης μας. Η ζωή όμως εξελίσσεται, τα πράγματα πηγαίνουν μόνο μπροστά και μας μένουν οι αναμνήσεις από κάποια ”στέκια”…

Προηγούμενο άρθροΛυσιστράτη 1972-1973
Επόμενο άρθροΗ ομοιότητα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και η κουμπαριά τους