Ο Πύργος της Βασιλίσσης είναι η βασιλική έπαυλη που κατασκευάστηκε στη θέση ενός παλιού πύργου. Το κτίσμα είναι γοτθικού ρυθμού κατ ‘απομίμηση του πύργου Ηochenschwangau στην Βαυαρία όπου γεννήθηκε ο Όθωνας. Τα δύο κτίρια παρά τη σημαντική τους διαφορά σε μέγεθος έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Οι ομοιότητες των δύο κτιρίων ξεκινούν από τα εξωτερικά γνωρίσματα (πολυγωνικοί πύργοι, επάλξεις, τοξωτά παράθυρα), συνεχίζονται στον πυλώνα της εισόδου και επεκτείνονται στο εσωτερικό του, στους χώρους, στα έπιπλα και τα μικροαντικείμενα. Παραμένει άγνωστος ο αρχιτέκτονας του κτιρίου.
Πιθανολογείται πως είναι έργο του Φρανσουά Λουί Φλοριμόν Μπουλανζέ ή του Κ. Χάνσεν. Είναι ένα μοναδικό μνημείο της νεογοτθικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Το κτίριο στην Επτάλοφο εγκαινιάστηκε στις 13/25 Αυγούστου του 1854, ημέρα των γενεθλίων του Βασιλιά Λουδοβίκου, πατέρα του Όθωνα. Η Αμαλία θέλησε μ’αυτόν τον τρόπο να ευχαριστήσει και να τιμήσει τον πεθερό της, που αγαπούσε ιδιαίτερα και ο οποίος ήδη από το 1848 είχε αναγκαστεί λόγω του γνωστού σκανδάλου με την Λόλα Μοντέζ να παραιτηθεί από τον θρόνο.
Παρετέθη μία μεγαλοπρεπής δεξίωση στη βασιλική τραπεζαρία, όπου παρακάθισαν ανάμεσα σε άλλους ο Πρωθυπουργός Μαυροκορδάτος, ο Πρέσβης της Βαυαρίας και άλλοι επίσημοι. Η είσοδος στο κτήμα είναι μνημειακή καθώς ορθώνεται με την μορφή κάστρου με επάλξεις και μικρότερους πύργους σε βαθμιδωτή διάταξη. Εξέχουσα θέση για την φιλοξενία επισήμων γευμάτων είχε η κεντρική αίθουσα του Πύργου με την περίτεχνη διακόσμηση.
Η έντονα κυανή ατμόσφαιρα των τοίχων και της οροφής με τη χρυσή γεωμετρική διακόσμηση, το ξύλινο πάτωμα από διαφορετικά είδη ξύλου στα πρότυπα της σχολής του Μονάχου, ο χρυσοποίκιλτος και έντονα χρωματικός σε μπλε και κόκκινες ζώνες διάκοσμος, τα μικροέπιπλα και τα φωτιστικά σε καθαρά γοτθικό ρυθμό, αναδεικνύουν τη βούληση της Αμαλίας να προβάλει μια ρομαντική διακοσμητική τάση.
Η Επτάλοφος, το κτήμα που με τόση φροντίδα και αγάπη δημιούργησε η Αμαλία δεν φαίνεται να συγκινούσε ιδιαίτερα τον Όθωνα. Μετά την έξωση των βασιλέων, η κυβέρνηση κήρυξε το κτήμα δημόσια περιουσία. Η διαχείρισή του ανατέθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών που το παρέδωσε στη συνέχεια στο νέο βασιλέα Γεώργιο. Το 1863 το κτήμα αποδόθηκε και πάλι δια πληρεξουσίου στον Όθωνα.
Μετά τον θάνατό του αγοράστηκε από τον βαρώνο Σίνα για να πουληθεί στην οικογένεια Γεωργίου Παχή. Κατόπιν πέρασε στην οικογένεια Σερπιέρη (η κόρη του Γ. Παχή, Λαυρία, παντρεύτηκε τον Φερνάνδο Σερπιέρη).
Με νόμο του μεσοπολέμου που απαγόρευε την μεγάλη ακίνητη περιουσία η Οικογένεια Σερπιέρη αναγκάστηκε να παραχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος του Κτήματος στο Ελληνικό Δημόσιο και να κρατήσει μόνο 250 στρέμματα μέσα στα οποία βρίσκεται σήμερα και ο Πύργος Βασιλίσσης. Η τεράστια έκταση του Κτήματος αποτελεί σήμερα το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης. O Πύργος Βασιλίσσης σήμερα ανήκει στην Γεωργοκτηνοτροφική Εμπορική Κτηματική Εταιρία Ιλίου Α.Ε.
Στόχος της Βασίλισσας Αμαλίας ήταν, όπως αναφέρει και η Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη στο λεύκωμά της «Ανάκτορα στην Ελλάδα» (εκδόσεις Μέλισσα), η δημιουργία ενός αγροκηπίου, μιας πρότυπης δηλαδή κτηνοτροφικής και αγροτικής μονάδας. Ήταν μια τάση την εποχή εκείνη η δημιουργία μεγάλων κτημάτων.
Οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες που προέρχονταν άμεσα από την τάξη των φεουδαρχών είχαν πάντα πολύ καλή σχέση με τη γη. Το ισόγειο καταλαμβάνει μια μεγάλη αίθουσα υποδοχής και τα βασιλικά υπνοδωμάτια, ενώ στον όροφο υπάρχει ακόμα μία μεγάλη αίθουσα με τα εμβλήματα της Ελλάδας, της Βαυαρίας και του Ολτενμπουργκ πάνω σε έντονο γαλάζιο φόντο με χρυσές διακοσμήσεις. Θαυμαστές και οι οροφογραφίες, επίσης σε μπλε, κόκκινα και χρυσά σχέδια, ενώ η μαρκετερί (από διαφορετικά ξύλα) στο πάτωμα είναι στο ύφος που σχεδίασε ο Γκέρτνερ για τα ανάκτορα της Αθήνας και ο Κλέντζε για τα ανάκτορα του Μονάχου.
Ο άμεσος περιβάλλων χώρος, καταπράσινος, με τους φοίνικες να κυριαρχούν, στολίζεται από αγάλματα ρομαντικού ύφους, σαρκοφάγους κι ένα σιντριβάνι. Ακόμη μερικά εντυπωσιακά στοιχεία: ο πύργος δεν διέθετε ποτέ τουαλέτα ή μαγειρείο. Βρίσκονταν σε πλαϊνά κτήρια, τα οποία επίσης διασώζονται. Λέγεται πως η Αμαλία δεν κοιμήθηκε ποτέ σ’ αυτόν, προτιμώντας ένα μικρότερο οίκημα. Ο κυρίως πύργος λειτουργούσε μόνο ως χώρος υποδοχής. Ο Οθωνας δεν τον προτιμούσε και γι’ αυτό η τότε βασίλισσα τον επισκεπτόταν μόνη της.
Το κτήμα του Πύργου Βασιλίσσης
To κτήμα του Πύργου Βασιλίσσης γεννήθηκε από το όραμα της βασίλισσας Αμαλίας για την δημιουργία μιας πρότυπης αγροτικής εγκατάστασης, στην οποία θα δοκιμάζονται καινούριες παραγωγικές μέθοδοι για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωπονίας. Τα αμπέλια ήταν μια από τις πρώτες καλλιέργειες του κτήματος.
Για την διαμόρφωση του πρώτου αμπελώνα των 180 στρεμμάτων, προσελήφθησαν έμπειροι αμπελουργοί από τα Μέγαρα. Ο χαρακτήρας του πρότυπου κέντρου γεωργίας που είχε δώσει η εμπνευστής του κτήματος, εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι και σήμερα. Η καλλιέργεια του αμπελώνα των 40 στρεμμάτων είναι βιολογική, όπως και των υπόλοιπων καλλιεργειών του κτήματος (φιστικιές, ελιές).
Ο αμπελώνας βρίσκεται περίπου στο ίδιο σημείο στο οποίο βρισκόταν ο αμπελώνας την εποχή της Βασίλισσας Αμαλίας και γίνεται προσπάθειά επέκτασής του σε 20 ακόμα στρέμματα ενώ γίνεται προσπάθεια ολοκληρωμένης διαχείρισης των προϊόντων και υποπροϊόντων του κτήματος (κομποστοποίηση, επεξεργασία κοπριάς αλόγων, κ.α.). Οι ποικιλίες των σταφυλιών που φύονται είναι οινοποιήσιμες, ελληνικές και ξένες (ευρωπαϊκές), λευκές και ερυθρές.
Στις νέες φυτεύσεις φυτεύονται μόνο ελληνικές ποικιλίες, για περισσότερη διερεύνηση του δυναμικού του ελληνικού αμπελώνα. Στόχος είναι να παράγονται όσο το δυνατόν καλύτερης ποιότητας σταφύλια, από τα οποία μπορούν να παραχθούν εκλεκτής ποιότητας οίνοι, άλλοι αρωματικοί και νευρικοί, ιδανικοί για άμεση κατανάλωση και άλλοι στιβαροί, δυναμικοί και πολύπλοκοι οι οποίοι θέλουν παλαίωση για να αναδείξουν τον χαρακτήρα τους.
Πέρα από τις καλλιέργειες η Βασίλισσα Αμαλία είχε δημιουργήσει επίσης στο κτήμα ένα πρότυπο κέντρο κτηνοτροφίας με πολλά οικόσιτα ζώα. Πηγές αναφέρουν ότι στο κτήμα υπήρχαν αγελάδες, κότες, μελίσσια αλλά και πρόβατα της ράτσας «μερινό» καθώς και ένα ζευγάρι καμηλοπαρδάλεις. Για τις αγροτικές εργασίες και το όργωμα χρησιμοποιούνταν γέρικα άλογα της βασιλικής οικογένειας τα οποία με αυτό τον τρόπο προσέφεραν για μεγαλύτερο διάστημα τις υπηρεσίες τους όπως αναφέρει η Αμαλία σε επιστολή της προς τον πατέρας της. Σήμερα στο κτήμα συναντούμε άλογα, κότες και μελίσσια.
Η ενοικίαση των στάβλων δίνει τη δυνατότητα στα άλογα να φιλοξενούνται και να αθλούνται σε ένα ιδανικό περιβάλλον. Στο κτήμα του Πύργου πέρα από τις ελιές και τις φιστικιές συναντούμε αμυγδαλιές, μουριές, πεύκα και κυπαρίσσια ενώ καλλιεργούνται και αρωματικά φυτά τα οποία πωλούνται στο πωλητήριο του πύργου.
