Δεκαετία του ’60. Η “ΕΒΓΑ” του Κριμπένη βρισκόταν στην γωνία Μεταμορφώσεως και Θουκυδίδου. Στο σημείο που είναι τώρα το “Catwalk”.
Ήταν το στέκι των παλιών Καλαμακιωτών όταν θέλανε να κάτσουνε κάπου και να δροσιστούν τρώγοντας ένα παγωτό. Ήταν η εποχή που όλοι οι Καλαμακιώτες γνωριζόντουσαν μεταξύ τους. Σπεσιαλιτέ του συγκεκριμένου μαγαζιού ήταν το παγωτό «κασάτο» (ή, κασάτα, όπως είναι η σωστή ορολογία). Υπέροχο παγωτό σε στρογγυλό σχήμα με φρουτάκια μέσα. Η απόλαυση ήταν τα φρουϊ γλασέ που ανακάλυπτες μέσα! ΄Ηταν μαλακά, τρυφερά και ζωγράφιζαν τη φέτα του παγωτού με τα χρώματά τους.
Η μόδα του παγωτού κασάτο, ξεπεράστηκε γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές της δεκαετίας του ‘80, όταν μετατοπίστηκε το σημείο πώλησης των παγωτών από το ζαχαροπλαστείο στο περίπτερο και έγινε μοντέρνο το παγωτό ξυλάκι και ο πύραυλος.
Ψάχνοντας την πραγματική ετυμολογία της λέξης που είναι αλληλένδετη με την ιστορία του παγωτού στην Ελλάδα και που δεν σχετίζεται με την γεύση του όσο με το σχήμα και τον τρόπο παρασκευής του : “Quashatah” (κασάτα) στα αραβικά σημαίνω «μπολ» . Το παγωτό κασάτα ονομάστηκε έτσι από το μπολ στο οποίο σχηματιζόταν. Σταδιακά στην Ελλάδα, προσαρμόσαμε την κατάληξη, ώστε να ταιριάζει στο γένος (ουδέτερο) και έγινε παγωτό κασάτο.
Ελισάβετ Μιτσού
