Πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν μέρος 2ο

μέρος 2ο
Advertisement

Η δεκαετία του ’60 θεωρείται από πολλούς ως εκείνη που άλλαξε τα πάντα στη μουσική της πατρίδας μας. Σπουδαίοι συνθέτες άνοιξαν νέους δρόμους στο τραγούδι με τις δημιουργίες τους.

Advertisement

Παράλληλα όμως, αυτές ευτύχησαν να ερμηνευθούν από μια γενιά σπουδαίων τραγουδιστών και τραγουδιστριών που είτε ξεκίνησε τότε, είτε προϋπήρχε αλλά άκμασε στη συγκεκριμένη περίοδο.

Πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν μέρος 2ο
Κλειώ Δενάρδου και Τέρυς Χρυσός

Η γυναικεία παρουσία στη μουσική σκηνή της χώρας μας, ήταν πάντα κάτι σαν νεωτερισμός, σαν κάτι όχι και τόσο σοβαρό, σαν κάτι που …θα περάσει. Και όμως, υπήρξαν τραγουδίστριες  που έχτισαν μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες και συναίσθημα. Νέες και όμορφες με φωνές που ξεχώριζαν και συνεργασίες που απογείωσαν την καριέρα τους. Κάποιες από αυτές θα θυμηθούμε τώρα.

ΚΛΕΙΩ ΔΕΝΑΡΔΟΥ

Η Κλειώ Δενάρδου άφησε τη δική της σφραγίδα στα μουσικά δρώμενα της χώρας μας τη χρυσή δεκαετία του ’60. Ο χαρακτηρισμός που την συνόδευε στο ξεκίνημα της καριέρας της ήταν «Αηδόνι της Κέρκυρας». Από μικρή είχε δείξει το ιδιαίτερο χάρισμα στη φωνή της αλλά και το ερμηνευτικό ταλέντο της.

Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1936. Σε πολύ μικρή ηλικία εγκατέλειψε το νησί της και ήρθε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Εμπορική Σχολή Καλλιθέας ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε στη Φιλαρμονική της περιοχής αφού έπαιζε κορνέτο.

Παράλληλα τελειώνει το Εθνικό Ωδείο με άριστα και έπειτα από εξετάσεις γίνεται δεκτή στο Εθνικό ίδρυμα Ραδιοφωνίας για να τραγουδά στις μουσικές εκπομπές του Σταθμού. Μεγάλη κατάκτηση  για τη νεαρή Κλειώ.

Πολύ σύντομα έρχονται σημαντικές συνεργασίες με σπουδαίους συνθέτες και στιχουργούς αλλά και οι πρώτες ηχογραφήσεις σε δισκάκια 45 στροφών.

Το 1963 την βλέπουμε στην θεατρική παράσταση «Μαγική Πόλις» των Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Μια παράσταση που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο «Πάρκ» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και είχε συναυλιακό χαρακτήρα χωρίς κείμενα και ηθοποιούς. Εδώ η Κλειώ τραγουδά τη «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα».

Στον κινηματογράφο την είδαμε στα φίλμς: «Το δόλωμα»(1964), «Υιέ μου,υιέ μου»(1965), «Μπετόβεν και μπουζούκι» και άλλες.

Η Κλειώ Δενάρδου θεωρείται μία από τις πιο φεστιβαλικές τραγουδίστριες καθώς χρωστάει τη φήμη της αλλά και την καθιέρωση της, κατά κύριο λόγο στα φεστιβάλ που είχε πάρει μέρος. «Ο Θεός με βοήθησε και κέρδισα δύο πρώτα βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, δύο δεύτερα, δύο τρίτα, το πρώτο βραβείο ερμηνείας και το βραβείο για τις περισσότερες συμμετοχές», έχει πει αρκετά χρόνια αργότερα η ίδια.

Βραβεύτηκε επίσης στην Ολυμπιάδα τραγουδιού με το πρώτο βραβείο καθώς και στο φεστιβάλ της Βαρκελώνης, της Μαγιόρκα, του Ρίο Ντε Τζανέιρο, του Βελιγραδίου, της Βουλγαρίας και της Πολωνίας.

Επισκέφτηκε σχεδόν όλη την Ελλάδα και τραγούδησε στα πιο γνωστά κέντρα της πρωτεύουσας. Πραγματοποίησε επιτυχείς εμφανίσεις στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία αλλά και την Ευρώπη και εμφανίστηκε στο Carnegy Hall της Νέας Υόρκης. Αυτή ήταν η ζωή της γεμάτη από μελωδίες, βραβεύσεις, διακρίσεις, δισκογραφία, θέατρο και κινηματογράφο…

Πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν μέρος 2ο
Η Αλέκα Μαβίλη.

ΑΛΕΚΑ ΜΑΒΙΛΗ

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’60 και συγκεκριμένα το 1967, ένα κορίτσι με υπέροχα γατίσια μάτια, τραγουδούσε για ένα αγόρι με μάτια μελιά, στην ταινία του Θανάση Βέγγου «Bοήθεια! ο Bέγγος: φανερός πράκτωρ 000».

Εκείνο το κορίτσι δεν ήταν άλλο από την Αλέκα Μαβίλη, μια από τις πιο ξεχωριστές παρουσίες στο χώρο του τραγουδιού αλλά και του κινηματογράφου. Στο μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ «Οι θαλασσιές οι χάντρες», όπου και έπαιζε και σαν ηθοποιός, η χαρακτηριστική της φιγούρα μέσα από το ρόλο της Μαρκησίας, που ενσάρκωσε, έχει μείνει κλασσική.

Στη συγκεκριμένη ταινία πρωτοτραγούδησε το «Βρέχει πάλι απόψε» που φυσικά έγινε μεγάλη δισκογραφική επιτυχία από την ίδια.

Ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι δίπλα στους Μάνο Λοϊζο, Χρήστο Λεοντή και Μίμη Πλέσσα ενώ ακολούθησαν σπουδαίες συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο, Γιάννη Σπανό, Νότη Μαυρουδή και άλλους.

Το 1970 κάνει ακόμη μια σπουδαία εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη, στο μουσικό φιλμ του Κώστα Ασημακόπουλου «Όμορφες μέρες» ενώ ένα χρόνο πριν είχε ηχογραφήσει το άλμπουμ «Όλο το καλοκαίρι», από τα καλύτερα της ελληνικής δισκογραφίας.

Με την έλευση της τηλεόρασης στη χώρα μας υπήρξε από τις πρώτες τηλεπαρουσιάστριες και φυσικά η εντυπωσιακή εμφάνιση της χρησιμοποιήθηκε και στα πρώτα  ελληνικά σίριαλ,το «Σπίτι με τον Φοίνικα» και «Ο άνθρωπος δίχως πρόσωπο».

Σήμερα η Αλέκα Μαβίλη έχει αποσυρθεί από τον χώρο του θεάματος, αφήνοντας τη λαμπερή της εικόνα να μαγεύει και το νεότερο κοινό της….

Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος /

Προηγούμενο άρθροΤο τάμα του Δημήτρη και της Αλίκης
Επόμενο άρθροΟ πρώτος Έλληνας που έκοψε το μουστάκι του