Παπαφλέσσας: Το Ελληνικό, Μπεν Χουρ

Παπαφλέσσας
Advertisement

Ο “Παπαφλέσσας” είναι ασφαλώς ένα από τα κινηματογραφικά SOS της 25ης Μαρτίου και θα αποτελούσε έκπληξη να απουσιάζει από το τηλεοπτικό πρόγραμμα κάποιας χρονιάς.

Advertisement

Το 1971, μεσούσης της δικτατορίας, ο Τζέιμς Πάρις λάνσαρε μια από τις εθνικές του “υπερπαραγωγές” που εντυπωσίασαν το πανελλήνιο. Η ταινία “Παπαφλέσσας” με πρωταγωνιστή τον “λεοντόκαρδο” Δημήτρη Παπαμιχαήλ αποδείχθηκε η πιο ακριβή παραγωγή του ελληνικού κινηματογράφου, φτάνοντας το ιλιγγιώδες κόστος των 12 εκατομμύριων δραχμών.

Μπορούμε να μιλάμε λοιπόν για το ελληνικό “Μπεν Χουρ” που πενήντα χρόνια τώρα συναρπάζει το ελληνικό κοινό στις μικρές οθόνες ανήμερα της 25ης Μαρτίου.

papaflessas 1

Με πειστικότατα σκηνικά και κοστούμια με πλήθος κομπάρσων, εξωτερικά γυρίσματα η ταινία του Τζέιμς Πάρις και της Φίνος Φιλμ δίνει μια κινηματογραφικά τοιχογραφία του 1821, ξεκινώντας από την κήρυξη της Επανάστασης στον Μωριά, τη νίκη επί του Δράμαλη στα Δερβενάκια και το θάνατό του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι το 1825, όταν πολεμούσε τις ορδές του Αιγύπτιου Ιμπραήμ.

Με επικές ατάκες και πύρινα λόγια ο Παπαμιχαήλ κυριαρχεί σε ένα φόντο εθνικής υπερηφάνειας όπου πλαισιώνεται από ηθοποιούς όπως ο Αλεξανδράκης, η Δανδουλάκη, ο Ξενίδης και ο Αντωνόπουλος.

Η ταινία απέσπασε τις καλύτερες κριτικές στο Φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1971, αλλά και τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Αρτιότερης Παραγωγής ενώ δόθηκε τιμητική διάκριση στον σκηνογράφο και ενδυματολόγο Διονύση Φωτόπουλο.

Και όπως προσφυώς παρατηρεί ο Κώστας Βαϊμάκης στο ratpack.gr: “Ό,τι είναι “Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ” και η μαγειρίτσα το Πάσχα, είναι ο μπακαλιάρος σκορδαλιά και ο “Παπαφλέσσας” την 25η Μαρτίου.

Περίληψη της ταινίας, “Παπαφλέσσας: Η μεγάλη στιγμή του 21”

Σε αυτή την ταινία παρουσιάζεται μια από τις επιφανέστερες προσωπικότητες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, του Παπαφλέσσα ή αλλιώς Γρηγορίου Δικαίου. Η ταινία ξεκινά με την κήρυξη της επανάστασης στο Μοριά, συνεχίζεται με τη νίκη επί του Δράμαλη στα Δερβενάκια και τελειώνει με τον θάνατο του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι το 1825 πολεμώντας τις ορδές του Αιγύπτιου Ιμπραήμ.

Προηγούμενο άρθροΛατέρνα φτώχεια και φιλότιμο: Ο μεγάλος καυγάς και οι επιστολές
Επόμενο άρθροΜια Ιταλίδα από την Κυψέλη: Όταν ο Νίκος Γαλανός έχασε τον ρόλο του “Αντώνη”