Ο Μανώλης Καστρινός, με πραγματικό όνομα Μανώλης Παπάζογλου, υπήρξε σπουδαίος Έλληνας χορευτής και χορογράφος, που με το ταλέντο του και την παιδεία του, πρόσφερε στο χορό, στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης τον Σεπτέμβριο του 1917 και το 1935 αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, σπουδάζοντας δραματική τέχνη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Παράλληλα σπούδαζε χορό στη Σχολή Γριμάνη – Ζουρούδη, και στη συνέχεια στη Σχολή Μοριάνωβ, ενώ εμφανίστηκε και στο Εθνικό Θέατρο σε κωμωδίες του Μολιέρου.
Το 1941 μετεκπαιδεύτηκε σε σπουδές μπαλέτου, φλαμένγκο, αλλά και μοντέρνου και αισθητικού χορού, σε τρεις από τις πλέον διάσημες σχολές χορού του Παρισιού. Το 1943 επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τον χορό και την χορογραφία. Λάνσαρε στη σκηνή το χορευτικό ζευγάρι (“Pas de deux”), σε παραστάσεις βασισμένες σε ελληνικούς χορούς, με τα έργα: «Το Ειδύλλιο στη βρύση», «Βουκολικό», «Ελληνική ραψωδία» και «Κρητικά πατήματα».
Μετά από αξιόλογες εμφανίσεις του στη Λυρική Σκηνή αλλά και στο ελεύθερο μουσικό θέατρο, ο Μανώλης Καστρινός εμφανίστηκε στο Παρίσι ως πρώτος χορευτής στα μπαλέτα «Φολί Μπερζέρ» και «Κρίστα». Από το 1949 δούλεψε μόνιμα στην Ελλάδα με παρτενέρ του τη Χρυσούλα Ζώκα, κάνοντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Σημαντικότερες από τις εμφανίσεις του είναι: «Θησεύς και Αριάδνη», «Απολλώνιος Μελωδία», «Εύθυμη Χήρα», Μπατερφλάυ», «Ο Πύργος» «Οδός Ονείρων», «Όπερα της Πεντάρας», «Λευκές Νύχτες» κ.α.
Απόδειξη της εκτίμησης που είχε η δουλειά του και εκτός Ελλάδας, είναι η ανάθεση της οργάνωσης για την έναρξη και τη λήξη των Πανευρωπαϊκών Αγώνων, καθώς και για την υποδοχή της ολυμπιακής φλόγας των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου και του Μόντρεαλ.
Το 1955 ο Μανώλης Καστρινός ξεκίνησε να συνεργάζεται και σε κινηματογραφικές παραγωγές, ως ζευγάρι με την Χρυσούλα Ζώκα, χορογραφώντας περίπου 20 ταινίες έως το 1969. Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε 10 ταινίες, ξεκινώντας από την «Καφετζού» το 1956, και τελειώνοντας το 1966 με το μιούζικαλ «Ραντεβού στον Αέρα».
Ο Μανώλης Καστρινός δίδαξε χορό και κίνηση σε θεατρικές σχολές και ίδρυσε τον «Πειραματικό Όμιλο Χορού Μ. Καστρινός», καθώς και το πολιτιστικό σωματείο «Φίλοι Πειραματικού Ομίλου Χορού». Το 1970 διακρίθηκε για τη χορογραφία του στην παράσταση «Απολλώνια Μελωδία», ενώ το 1976 βραβεύτηκε «τιμής ένεκεν» από το Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών και από την Ελληνική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Μανώλης Καστρινός έφυγε από τη ζωή στις 02 Νοεμβρίου του 1979.
Μανώλης Καστρινός: Εργολαβίας
1955 | Γλέντι λεφτά κι αγάπη |
1956 | Η καφετζού |
1962 | Η κυρία του κυρίου |
1962 | Η Ελληνίδα και ο έρωτας |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1956 | Η καφετζού |
1959 | Το ξύλο βγήκε απ’τον παράδεισο |
1960 | Το ραντεβού της Κυριακής |
1961 | Το έξυπνο πουλί |
1961 | Η Αλίκη στο Ναυτικό |
1962 | Η Ελληνίδα και ο έρωτας |
1962 | Μερικοί το προτιμούν κρύο |
1963 | Ο Θύμιος στη χώρα του στριπ-τήζ |
1963 | Η ψεύτρα |
1963 | Κάτι να καίη |
1964 | Η σωφερίνα |
1964 | Ο παράς και ο φουκαράς |
1964 | Λόλα |
1965 | Ραντεβού στον αέρα |
1965 | Κορίτσια για φίλημα |
1966 | Η βουλευτίνα |
1967 | Βίβα Ρένα |
1967 | Καλως ήρθε το δολλάριο |
1968 | Ορκίζομαι είμαι αθώα |
1969 | Κακός ψυχρός κι’ ανάποδος |
Έτος | Τίτλος ταινίας |
---|---|
1971 | Εφοπλιστής με το ζόρι |