Αναμφισβήτητα αποτελεί την κορυφαία ταινία του Κλέαρχου Κονιτσιώτη, κατά πολλούς το αντίπαλον δέος του Φιλοποίμην Φίνου.
Η ταινία «Κορίτσια στον ήλιο» κατέχει δικαιωματικά μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, όχι τόσο για την εμπορική της πορεία στην Ελλάδα (η οποία δεν ήταν και η καλύτερη, δεδομένου ότι στην πρώτη προβολή της έκοψε 186.109 εισιτήρια και ήρθε 38η ανάμεσα σε 99 ταινίες της σεζόν 1969-1970), όσο για τις σημαντικές διακρίσεις που την ακολούθησαν, τόσο εντός της χώρας, όσο και εκτός συνόρων.
Πρώτα από όλα, η ταινία αποτέλεσε την επίσημη ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 1970, ενώ απέσπασε 4 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1968 (καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας, μουσικής, β’ ανδρικού ρόλου και ειδική μνεία β’ ανδρικού ρόλου).
Η καταπληκτική μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου αποτέλεσε το «διαβατήριο» του περάσματος της ταινίας στο πάνθεον των κορυφαίων ελληνικών ταινιών, ωστόσο οι ερμηνείες του Γιάννη Βόλγη – κατά πολλούς ο κορυφαίος ρόλος της καριέρας του – και της Αν Λόμπεργκ, αποδείχθηκαν καθοριστικές.
Το «Κορίτσια στον ήλιο» καταπιάνονταν με μια μάλλον «κλισέ» ιστορία αγάπης, αυτή του έλληνα φτωχού αγρότη με μια ξένη τουρίστρια που έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές. Παρά το «κλισέ» της υπόθεσης, το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό, υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του «μαέστρου» Βασίλη Γεωργιάδη, σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Η υπόθεση ήθελε μια νεαρή αγγλίδα να παρεξηγεί τις προθέσεις ενός βοσκού που προσπαθεί να την πλησιάσει, γεγονός το οποίο γίνεται γνωστό στην κλειστή κοινωνία του χωριού. Ο αθώος βοσκός φυλακίζεται και η νεαρή αγγλίδα όταν αντιλαμβάνεται το γεγονός προσπαθεί να του συμπαρασταθεί, προσφέροντας ό,τι καλύτερο μπορεί από το παράθυρο της φυλακής.
Κι όπως ήταν μάλλον φυσικό, οι δύο νέοι, οι τόσο διαφορετικοί, ερωτεύονται, έστω κι αν δεν μπορούν να συννενοηθούν μεταξύ τους, δεδομένου ότι ο ένας δεν γνωρίζει την γλώσσα του άλλου.
Όταν ο βοσκός αποφυλακίζεται και αυτή φεύγει για την Αθήνα, αυτός την ακολουθεί και τη βρίσκει στο ξενοδοχείο που μένει. Περνούν μια μαγική βραδιά μαζί, αλλά την άλλη μέρα η κοπέλα φεύγει για την Αγγλία, παρά το γεγονός ότι και η ίδια τον είχε ερωτευτεί.
Ίσως γιατί αναγνώρισε ότι ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που η κοινή τους συμβίωση σε μια κοινωνία θα ήταν πολύ δύσκολη. Ετσι, προτίμησε να κρατήσει τις ευχάριστες αναμνήσεις, από το να προχωρήσει παρακάτω και να οδηγηθούν στις συγκρούσεις. Δύσκολη απόφαση, αλλά γενναία και μάλλον η καλύτερη.
Η σκηνή με το αεροπλάνο να απογειώνεται και τον Βόγλη να δακρύζει που την χάνει, σε συνδυασμό με την μουσική του Ξαρχάκου που ακούγεται παράλληλα, αφήνει έναν κόμπο στον λαιμό του θεατή, ίσως γιατί τελικά ανάλογες ιστορίες μπορεί να έχει ο καθένας να διηγηθεί.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος της ταινίας αφορά στο ότι το μεγαλύτερο μέρος της γυρίστηκε στο Μπατσί της Άνδρου, με υπέροχα ηλιοβασιλέματα, γραφικά σοκάκια, όμορφες παραλίες.
Τους στίχους των τραγουδιών του Ξαρχάκου έχει γράψει ο Γιώργος Παπαστεφάνου, ενώ τα τραγούδια ερμηνεύει η Μαρία Δημητριάδου. Μαζί με τους Βόγλη, Λόμπεργκ, στο «Κορίτσια στον ήλιο» πρωταγωνιστούν ακόμα οι Κώστας Μπάκας, Μιράντα Μυράτ, Βαγγέλης Καζάν κ.α. Τη διανομή της ταινίας ανέλαβε η Καραγιάννης-Καρατζόπουλος, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία παίχθηκε και στην μακρινή Ιαπωνία, τον Ιανουάριο του 1972.
