Ήταν το 1970 όταν η Αγγλική κινηματογραφική εταιρεία, “ΤΙΜΟΝ” ήρθε στην Ελλάδα για να κάνει ταινία ένα σενάριο του Ερρίκου Θαλασσινού με τον τίτλο, “Ράιντερ”. Αρχικά συζήτησαν για συνεργασία με το Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου μετά όμως από την άρνηση τους πλησίασαν τον Φίνο με τον οποίο έδωσαν αμέσως τα χέρια.
Πρωταγωνιστές θα ήταν ο σπουδαίος Όρσον Ουέλς, ο Άλαν Μπειτς, άλλα και ο δικός μας Νίκος Κούρκουλος που θα υποδυόταν έναν άντρα που η καθημερινότητα του ήταν ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο λόγω του επαγγέλματος του που ήταν οδηγός μηχανής με την οποία κάνει τον γύρο του θανάτου μέσα σε ένα τεράστιο βαρέλι.
Παρά τις αντιρρήσεις των ανθρώπων που βρισκόταν δίπλα στον Φίνο η παραγωγή ξεκίνησε την οργάνωση με πρώτο μέλημα να βρεθεί βαρέλι, και οδηγός για να ντουμπλάρει τον Νίκο Κούρκουλο.
Αυτό το ανέλαβε ο φροντιστής της εταιρείας, Παντελής Παλιεράκης όπου μετά από μεγάλη έρευνα βρήκε τελικά το τεράστιο βαρέλι, το οποίο μεταφέρθηκε και στήθηκε στην αυλή των στούντιο στα Σπάτα. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα.
Το βαρέλι και η μηχανή ανήκαν σε δύο κοπέλες που ήταν και οι μοναδικές που έκαναν το ριψοκίνδυνο νούμερο με την μηχανή. Οπότε θα έπρεπε να βρεθεί και κάποιος κασκαντέρ αφού οι σωματότυποι των γυναικών δεν ταιριάζουν καθόλου με του Κούρκουλου ακόμα κι αν έβαζαν στολή.
Εδώ να σημειώσω ότι ο Νίκος Κούρκουλος είχε ζητήσει να κάνει ο ίδιος τα επικίνδυνα ακροβατικά. Όμως ο Φίνος σχεδόν του το απαγόρεψε.
