Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί του παλιού ελληνικού σινεμά ήταν απρόβλεπτοι. Η Ρένα Βλαχοπούλου τους ξεπερνούσε όλους.
Το σενάριο είναι, εκτός όλων των άλλων, κι ένας μπούσουλας για το μπάτζετ μιας κινηματογραφικής παραγωγής. Παλιός οπερατέρ έλεγε πάντα: “Να δω το σενάριο, για να ξέρω πόσα μέτρα φιλμ θα χρειαστώ”.
Η ατάκα αυτή βέβαια ήταν σχήμα λόγου σε περίπτωση που είχε να κάνει με την Ρένα Βλαχοπούλου. Η Ρένα του ελληνικού σινεμά με το ανεξάντλητο ταλέντο της να αυτοσχεδιάζει πονοκεφάλιαζε τους πάντες, από τους συναδέλφους της, μέχρι τον σκηνοθέτη και τους τεχνικούς. Ο Γιάννης Δαλιανίδης έλεγε πάντα: “Πάρε μπόλικο φιλμ μην ξεμείνουμε, με την Βλαχοπούλου γυρίζουμε”.
Ο δε Αλέκος Σακελλάριος με αφορμή την ταινία της Φίνος Φιλμ, “Η θεία μου η χίπισσα” είχε να λέει.
Ο Σακελλάριος είχε διηγηθεί το εξής περιστατικό από τα γυρίσματα, αναφερόμενος στο αυτοσχεδιαστικό ταλέντο της Βλαχοπούλου:
“Θυμάμαι είχαμε μια σκηνή που κάνει την καθαρίστρια και επειδή δεν ήθελε να τη δει και να την αναγνωρίσει ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, πρέπει να κρυφτεί κάτω από ένα τραπέζι μέχρι να φύγει.
Αφού λοιπόν της είπα τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να κινηθεί, ξεκινήσαμε το γύρισμα. Η Ρένα, κρατώντας τον κουβά στα χέρια, καθώς γυρίζαμε τη σκηνή, βάζει τον κουβά στο κεφάλι, σκοντάφτει, πέφτει κάτω, γλιστράει στα νερά και τέλος πάντων προσπαθούμε όλοι να δούμε πού θα τελειώσει όλο αυτό το αυτοσχέδιο πανδαιμόνιο που δημιούργησε.
Ο καμεραμάν ρωτάει απορημένος: -Τι να κάνω; Να σταματήσω ή να συνεχίσω να τραβάω; – Τράβα, του κάνω. Η σκηνή τελείωσε μετά από αρκετή ώρα και πραγματικά ήταν ένα αριστούργημα. Δεν πετάξαμε τίποτα από το φιλμ”.
