Διαβάστε την ανάρτηση του Ντίνου Καρύδη στην προσωπική του σελίδα στο facebook. Ευτύχησα να ζήσω ένα μέρος του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, από μέσα.
Δούλεψα με γίγαντες που θαύμαζα.
Πιστεύω ότι η επιτυχία του κινηματογράφου της εποχής εκείνης, οφείλεται
1) στα σενάρια (Νίκος Τσιφόρος, Πολύβιος Βασιλειάδης, Δημήτρης Ψαθάς, Αλέκος Σακελλάριος κ.α.)
2) Στο μεράκι και την αξία των σκηνοθετών
3) Στους τεράστιους ηθοποιούς (δεν αναφέρω ονόματα, γιατί θα αδικήσω πολλούς), και
4) στην απουσία της διαφήμισης, με την σημερινή της μορφή.
Τότε, η διαφήμιση γινόταν από τους ίδιους τους θεατές. Δεν υπήρχε τηλεόραση ούτε διαδίκτυο. Ρωτούσε ο θεατής, που ετοιμαζόταν να μπει στην αίθουσα, αυτόν που έβγαινε, πως ήταν το έργο. .
Αν ο εξερχόμενος, έλεγε «σούπα», έστριβε και έφευγε. Και την άποψη αυτή την μετέφερε και στους γνωστούς του. Αν η ταινία ικανοποιούσε τους πρώτους θεατές, οι αίθουσες γέμιζαν. Ας μη ξεχνάμε, εξ άλλου, ότι ο κινηματογράφος ήταν από τις λίγες επιλογές ψυχαγωγίας που είχαν οι Έλληνες.
Υπάρχουν και σήμερα, βέβαια, αξιόλογοι καλλιτέχνες, αλλά οι πολλές επιλογές που έχει για ψυχαγωγία ο Έλληνας, και ειδικά η τηλεόραση και το διαδίκτυο, συμβάλουν στο να μη γίνονται πολλές αξιόλογες παραγωγές. Αφήστε που ενώ ακούν από την διαφήμιση, διθυράμβους για μια ταινία, την βλέπουν, απογοητεύονται, και μετά, δεν εμπιστεύονται…
