Η Τραγωδία της Θύρας 7 ήταν περιστατικό που συνέβη στις 8 Φεβρουαρίου 1981 στο Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης στο Νέο Φάληρο, μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Είναι η μεγαλύτερη τραγωδία των ελληνικών γηπέδων και μία από τις χειρότερες στην ιστορία του αθλητισμού.
Συνολικά, 21 φίλαθλοι έχασαν τη ζωή τους και 54 τραυματίστηκαν καθώς προσπαθούσαν να βγουν από το γήπεδο για να γιορτάσουν τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού με 6-0. Το ατύχημα συνέβη στην ιστορική -πλέον- Θύρα 7.
Πριν το παιχνίδι
Λίγο μετά τα μισά της αγωνιστικής περιόδου 1980-1981, ο Ολυμπιακός προηγείται στη βαθμολογία του πρωταθλήματος και οδεύει ολοταχώς για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τίτλου και 22ου συνολικά στην ιστορία του. Στη δεύτερη θέση και με διαφορά δύο βαθμών από τον πρωτοπόρο βρίσκεται η ΑΕΚ, η οποία διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα, που έχει να κατακτήσει από την περίοδο 1978-1979.
Η 20η αγωνιστική περιλαμβάνει το μεγάλο ντέρμπι ανάμεσα στις δύο ομάδες, το οποίο ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί το μεσημέρι της Κυριακής 8 Φεβρουαρίου στις 15:15. Η μέρα είχε άριστο καιρό, με πλήρη ηλιοφάνεια, τα εισιτήρια είχαν γίνει ανάρπαστα και έτσι ο κόσμος κατέκλυσε τους γύρω δρόμους από το πρωί. Οι λιγότερο τυχεροί θα αναγκάζονταν να ακούσουν τη μετάδοση του αγώνα από το ραδιόφωνο.
Στα αγωνιστικά, οι δύο ομάδες δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα και θα παρατάσσονταν με όλα τους τα “αστέρια” για τον σημαντικότερο ίσως αγώνα της χρονιάς. Με νίκη, ο Ολυμπιακός θα ξέφευγε στη βαθμολογία με διαφορά 5 βαθμών, ενώ η ΑΕΚ αν κέρδιζε θα τον προσπερνούσε. Το γήπεδο είχε αρχίσει να δέχεται κόσμο από τις 12:00 και υπολογίζεται ότι στις εξέδρες του βρέθηκαν 35.450 φίλαθλοι που γέμισαν την ατμόσφαιρα με τραγούδια, φωνές και συνθήματα.
Ο αγώνας
Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο με τους εξής ποδοσφαιριστές: Σαργκάνης, Κυράστας, Βαμβακούλας, Παπαδόπουλος, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκης, Περσίας, Νικολούδης, Αναστόπουλος, Ορφανός, Γαλάκος. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Κάζιμιερζ Γκόρσκι.
Από την άλλη πλευρά, η ΑΕΚ παρατάχθηκε με τους: Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παραπραστανίτη, Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο. Προπονητής ήταν ο Μίλτος Παπαποστόλου.
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο 30ο λεπτό με σουτ του Γαλάκου έπειτα από σέντρα του Περσία και το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με το σκορ στο 1-0. Η υπεροχή όμως των “ερυθρόλευκων” απέδωσε καρπούς στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο πέτυχαν πέντε γκολ σε 27 λεπτά. Σκόρερ οι: Γαλάκος (53′, 84′), Κουσουλάκης (68′), Ορφανός (75′) και Βαμβακούλας (80′).
Η τραγωδία
Λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης του αγώνα, οι φανατικοί οπαδοί που βρίσκονταν στη θύρα 7 προσπάθησαν να φθάσουν στη θύρα 1 για να αποθεώσουν τους νικητές, καθώς βρισκόταν δίπλα στον διάδρομο των αποδυτηρίων.
Με την ξαφνική μετακίνηση τόσο μεγάλου αριθμού οπαδών, το κακό δεν άργησε να συμβεί. Κάποιος από τους προπορευόμενους γλίστρησε στα σκαλοπάτια, παρασύροντας και άλλους που ήταν ήδη εκεί. Οι υπεύθυνοι δεν είχαν ανοίξει τις πόρτες και όσοι ακολουθούσαν δεν γνώριζαν τι συνέβαινε μπροστά τους, καταπατώντας τους μπροστινούς. Τότε άρχισε να επικρατεί συνωστισμός και ασφυξία, με μόνη διέξοδο κάποιο τουρνικέ που ξήλωσε η αστυνομία. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν, καθώς είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους. Λίγο αργότερα θα υποκύψει ακόμη ένας στο «Τζάνειο» Νοσοκομείο του Πειραιά, όπου μεταφέρονταν οι σοβαρά τραυματισμένοι. Έξι μήνες αργότερα θα προστεθεί ακόμη ένας άνθρωπος στον τραγικό κατάλογο των νεκρών, καθώς δεν κατόρθωσε να ξυπνήσει ποτέ από το κώμα στο οποίο έπεσε. Ο αριθμός των θυμάτων σταματά στους 21, ενώ οι τραυματίες πολλοί περισσότεροι.
Τα 21 θύματα
Τα ονόματα των 21 νεκρών (ανά ηλικία):
| Η θέση της πολιτείαςΑρχικά η πολιτεία στάθηκε στο πλευρό των οικογενειών, με την παρουσία κυβερνητικών στελεχών στα νοσοκομεία που νοσηλεύονταν οι τραυματίες, αλλά και στις κηδείες των θυμάτων. Στη συνέχεια όμως, δεν στάθηκε απέναντι στις περιστάσεις. Αναπόσπαστα αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα του ελληνικού αθλητισμού, ωστόσο δεν αποδόθηκαν ποτέ οι ευθύνες στους αρμόδιους. Η δικαιοσύνη δεν έλαβε ποτέ επίσημη θέση και άφησε τις οικογένειες των θυμάτων με πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Τα επόμενα χρόνια, στα εισιτήρια των ποδοσφαιρικών αγώνων, οι φίλαθλοι πλήρωναν και ένα ποσοστό υπέρ θυμάτων θύρας 7.
Από την επόμενη αγωνιστική περίοδο 1981–1982, στα περισσότερα γήπεδα μειώθηκε η χωρητικότητα και δεν τυπωνόταν το μάξιμουμ των εισιτηρίων που ως τότε είχαν το δικαίωμα να εκδώσουν οι ΠΑΕ, για λόγους ασφαλείας, ενώ από το υπόλοιπο της αγωνιστικής περιόδου 1980–1981, οπότε και συνέβη η τραγωδία, οι θύρες όλων των γηπέδων όπου διεξάγονται ποδοσφαιρικοί αγώνες, ανοίγουν υποχρεωτικά τουλάχιστον 15 με 20 λεπτά πριν τη λήξη τους, προκειμένου να ελαχιστοποιείται κατά το δυνατόν ο συνωστισμός κατά την μαζική έξοδο των φιλάθλων. Η υποχρέωση αυτή είναι σε εφαρμογή ως σήμερα. Ελάχιστος φόρος τιμήςΚάθε χρόνο η διοίκηση του Ολυμπιακού στις 8 Φεβρουαρίου αποδίδει ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα του 1981. Τελείται κάθε χρόνο επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο της Θύρας 7 (βρίσκεται έξω από το γήπεδο Καραΐσκάκη) με την παρουσία παραγόντων της ομάδας, ποδοσφαιριστών, αλλά και με παρουσία χιλιάδων φιλάθλων της ομάδας. Στη συνέχεια ακολουθεί κατάθεση στεφάνων, ενώ γίνεται και προσκλητήριο νεκρών με τα ονόματά των αδικοχαμένων παιδιών και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν «παρών». Επίσης μαύρα καθίσματα σχηματίζουν τον αριθμό 7 στην θύρα 7, και το μεγαλύτερο fan club του Ολυμπιακού (Gate 7) πήρε το όνομά του από εκεί. |