Η Ύδρα του Λέοναρντ Κόεν

Ύδρα
Advertisement

Ο μεγάλος Καναδός δημιουργός, που άφησε το στίγμα του στη δεκαετία του ’60 και του ’70 αλλά και πέρα από αυτές, έφτασε στην Ελλάδα πολύ πριν γίνει γνωστός, στις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Advertisement

Μποέμ, μελαγχολικός ποιητής, γοητευτικός, με μια κιθάρα στο χέρι από την οποία αργότερα θα έβγαιναν τραγούδια όπως το “Suzanne” και το “Bird on a wire” και τη σχετική οικονομική άνεση χάρη στην κληρονομιά που του άφησε ο πατέρας του, ο νεαρός Κοέν έφυγε από τον Καναδά για να βρει τον εαυτό του στο πιο απομακρυσμένο και αποκομμένο από τον πολιτισμό τόπο:

Ένα μικρό νησί στο Σαρωνικό κόλπο, που το έλεγαν Ύδρα. Όταν έφτασε ο Κοέν στην Ύδρα, υπήρχαν μόνο τέσσερα καφενεία. Τα περισσότερα σπίτια ήταν ή τουλάχιστον έμοιαζαν ακατοίκητα καθώς το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν πολυτέλεια στο νησί. Ακόμη και η περίφημη «Λαγουδέρα» του Μπάμπη Μωρέ, που είχε μόλις ανοίξει, έπαιζε δίσκους από γραμμόφωνο. Και όμως η Ύδρα ήταν ήδη προορισμός εκλεκτών διανοουμένων και καλλιτεχνών, στον κύκλο των οποίων βρήκε αμέσως θέση ο Λέοναρντ Κοέν.

idra

Στην Ύδρα έγραψε την ποιητική συλλογή “Flowers For Hitler” και τις νουβέλες “Τhe Favourite Game” και ” Beautiful Losers”.«Όταν έχεις ζήσει στην Ύδρα, δεν μπορείς να ζήσεις πουθενά αλλού, ούτε καν στην Ύδρα» έλεγε…
Το 1960 αγόρασε το σπίτι που διατηρεί η οικογένειά του μέχρι σήμερα.

Στην Ύδρα γνώρισε και την όμορφη Μαριάν Ιλέν. Η Μαριάν ήταν μανεκέν από τη Σκανδιναβία και μόλις την είχε εγκαταλείψει ο σύντροφός της και πατέρας του γιου της, Αξέλ. Ο Κοέν την ερωτεύθηκε και έζησε μαζί της για σχεδόν μια δεκαετία. Το «So Long, Marianne» είναι ένα υπέροχο τραγούδι, που ο Λέοναρντ Κοέν έγραψε για τη Μαριάν, ουσιαστικά αποχαιρετώντας την στο τέλος του έρωτά τους.

Έναν έρωτα που εκτός από τραγούδι έγινε και βιβλίο, πρόσφατα, με τίτλο «So Long Marianne, Μαριάνε Ιλέν – Λέοναρντ Κοέν: μια ιστορία έρωτα», της Κάρι Χεστχάμαρ, και κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ποταμός.

Η Μαριάν έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Λίγο πριν, ο Κοέν της είχε γράψει ένα γράμμα, γνωρίζοντας πως η παλιά αγαπημένη του ήταν κοντά στο τέλος. Το γράμμα διαβάστηκε στην κηδεία της: “Νομίζω ότι σύντομα θα σε ακολουθήσω” της έγραψε: “Να ξέρεις ότι είμαι τόσο κοντά πίσω σου, που αν απλώσεις το χέρι σου, θα αγγίξεις το δικό μου…”.

Προηγούμενο άρθροΚατάχρησις εξουσίας 1971-1972
Επόμενο άρθροΗ Jean Shrimpton στη Δήλο για τη Vogue