Η μητέρα της προσελήφθη στο Υπουργείο Παιδείας και μερικά χρόνια αργότερα η μεγαλύτερη αδελφή της εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα.
Το ίδιο επιθυμούσαν να κάνει και η Μάρω Κοντού, καθώς η οικογένεια τα έβγαζε πέρα δύσκολα, αλλά εκείνη είχε άλλη άποψη.
Από μικρή λάτρευε το χορό. Σε συνέντευξή της έχει αναφέρει πως όταν ήταν τεσσάρων ετών, άφησε το χέρι της μητέρας της μέσα στην εκκλησία, έβγαλε τα παπούτσια της και άρχισε να χορεύει υπό τους ήχους των ψαλμωδιών.
Παράλληλα με τη φοίτησή της στο Γ’ γυμνάσιο Θηλέων στου Μακρυγιάννη, παρακολουθούσε μαθήματα σε σχολή χορού στο Κολωνάκι. Κέρδισε και μια υποτροφία για τη σχολή HLADEK στη Γερμανία, αλλά η μητέρα της ήταν ανένδοτη.
Την υποχρέωσε να κάνει αίτηση στην Εθνική Τράπεζα και η Μάρω υπάκουσε.
Φαινομενικά μόνο, καθώς πάνω στο χαρτί των εξετάσεων για την πρόσληψη έγραψε: «Δεν με ενδιαφέρει να προσληφθώ, με πιέζουν, ευχαριστώ».
Η πράξη της δεν έμεινε κρυφή στην οικογένειά της και ακολούθησε μεγάλος καυγάς με τη μητέρα και τη γιαγιά της, αλλά ήταν ήδη αργά. Στη θέση της είχε προσληφθεί κάποιος που δεν τον πίεζαν.
Έτσι, η Μάρω Κοντού ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο. Από το 1954 μέχρι το 1958 ήταν μέλος του χορού σε αρχαίες τραγωδίες.
Η γιαγιά της δεν την συγχώρεσε για την επιλογή της. Όταν πληροφορήθηκε ότι η εγγονή της ήταν επίσημο μέλος του Εθνικού Θεάτρου της είπε οργισμένη:»Φτου σου π….κι».
Η ηθοποιός δεν της κράτησε κακία, αλλά στεναχωρήθηκε που η γιαγιά της δεν έζησε τόσο, ώστε να προλάβει να δει τις καλλιτεχνικές της επιτυχίες.
Το 1958 πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού από την Ανώτατη Κρατική επιτροπή του Υπουργείου, σαν «εξαιρετικό ταλέντο» . Με αυτό το εφόδιο ξεκίνησε της φοίτησή της στο επόμενο «σχολείο», αυτό δίπλα στο Δημήτρη Χορν.
