Ο Ελληνικός Κινηματογράφος της κλασικής περιόδου ανέδειξε ελάχιστες «Femme Fatale» ή αλλιώς «Μοιραίες» γυναίκες στην μεγάλη οθόνη.
Αναφερόμαστε φυσικά στο συγκεκριμένο στυλ και όχι στην Γυναικεία παρουσία συνολικά, όπου είναι και αυτή τεράστια.
Αυτό ειλικρινά είναι δύσκολα αποδεκτό. Γιατί δεν έλειψαν οι μεγάλες δημιουργίες στον Ελληνικό Κινηματογράφο αλλά για έναν ιδιαίτερο λόγο δεν ανέδειξαν αυτό το είδος της Γυναίκας Ηθοποιού μαζικά.
Είναι επίσης και το θέμα ότι ο Ελληνικός Κλασικός Κινηματογράφος επέμεινε στην Κωμωδία, στο ελαφρύ musical, και στο ερωτικό δράμα, στο οποίο όμως σε ελάχιστες ταινίες αποτόλμησε να εμφανίσει το πρότυπο της «Γυναίκας αράχνης», τον κλασικό δηλαδή Noir χαρακτήρα που είδαμε στον Αμερικάνικο αλλά και στον Γαλλικό Κινηματογράφο.
Ο Έντονος κοινωνικός συντηρητισμός στην Ελληνική κοινωνία της περιόδου 1950-1970 άσκησε τη δική του επιρροή και το πνίξιμο αυτής της σχολής.
Φυσικά υπήρξαν δημιουργοί, που σμπαράλιασαν αυτό το πρότυπο με μεγάλο καλλιτεχνικό θόρυβο.
Όταν π.χ. ο Γιάννης Δαλιανίδης έριχνε το 1961 τον «ΚΑΤΗΦΟΡΟ» στην κυριολεξία ρίσκαρε πάρα πολλά με τη θεματολογία του γιατί σμπαράλιασε την ψεύτικη ηθικοπλαστική θρησκόληπτη νιρβάνα του μικροαστικού νοικοκυριού.
Ας αφήσουμε όμως τα πολλά …λόγια και ας πάμε στην παρουσίαση
Εκ των πραγμάτων και των ερμηνευτικών προτύπων θα πρέπει να χωρίσουμε την παρουσίαση σε δύο άτυπα μέρη.
Στις Ηθοποιούς εκείνες που τυλίχτηκαν στο άρωμα της «Μοιραίας» Γυναίκας και σε εκείνες που γοήτευσαν με την παρουσία τους στην ευρεία έννοια του όρου Γυναίκα στη σκηνή.
Πάμε λοιπόν σήμερα στο 4ο Μέρος.
********************
Μια ακόμα σπουδαία Κυρία του Ελληνικού κλασικού Κινηματογράφου.
Η “Τεράστια” και επιβλητική Γυναικάρα Μπεάτα, που δέσποζε με την παρουσία της στο κλασικό μας Σινεμά, προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των Γυναικών που ανέβασαν την γοητεία της μεγάλης μας οθόνης.
Γεννήθηκε το 1932 και έφυγε στις 20 Απρίλη 2009 σε ηλικία 77 ετών.
Τα “σκληρά” της χαρακτηριστικά και η κλασική της ομορφιά της έδιναν μια πολύ ξεχωριστή γοητεία και προσωπικότητα.
Σπούδασε υποκριτική στη Σχολή του Τάκη Μουζενίδη.
Ήταν γυναίκα του μεγάλου μας Σκηνοθέτη ΟΡΕΣΤΗ ΛΑΣΚΟΥ, με τον οποίο συνεργάστηκαν με άριστη επιτυχία σε μια σειρά ταινιών.
Μεγάλη φιλμογραφία με 39 κινηματογραφικές ταινίες. Ήταν παρούσα σε πολλές από αυτές που λατρεύουμε και πορευόμαστε μεγαλώνοντας μαζί τους.
Ξεχωρίζουμε ενδεικτικά:
1959 “ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ 288” του ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Απολαυστική στις ταινίες του ΟΡΕΣΤΗ ΛΑΣΚΟΥ
1961 “ΦΤΩΧΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ”
1962 “Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ”
1963 “ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ”
1964 “ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΑΚΗΣ”
1965 “Ο ΟΥΡΑΝΟΚΑΤΕΒΑΤΟΣ”
1967 “Ο ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑΣ”
1968 “ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΟΥΔΟΥΝΑ”
Κλασικό το είδος της στην αισθηματική comedy την οποία τίμησε και ως νεαρή Γυναίκα και ως Σύζυγος.
*******************
Ακόμα μια γλυκύτατη Γυναίκα Ηθοποιός με τη δική της γοητεία στο παλμαρέ του Σινεμά μας.
Ηθοποιός που ξεχώρισε στα πρώτα χρόνια της κλασικής κινηματογραφικής μας περιόδου και την απολαύσαμε κύρια σε αισθηματικές comedy αλλά και στο δράμα.
Γεννήθηκε στις 21 Οκτώβρη 1932 στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς της, φτασμένοι ηθοποιοί εκείνης της εποχής, ο Άγγελος Μαυρόπουλος και η Μαρίκα Κρεββατά.
Σπούδασε στη Γαλλική ακαδημία και στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν.
Από το 1955 ξεκινάει η μεγάλη της θεατρική θητεία που σε πολλούς δεν είναι γνωστή αλλά είναι λαμπερή καθώς διαπρέπει κοντά σε μεγάλα ονόματα και θιάσους της εποχής.
Η Φιλμογραφία της είναι πολύ μεγάλη με 43 Κινηματογραφικές ταινίες σε όλα τα είδη:
Ερωτικά μελό, αστυνομικά, αισθηματικές comedy
Δύσκολο να ξεχωρίσεις:
1954 “Η ΩΡΑΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ” του ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΦΟΡΟΥ
1957 “Η ΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ” του ΑΛΕΚΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
1959 “Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΑ ΦΡΟΣΥΝΗ” του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
1959 “ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ” του ΤΖΑΝΗ ΑΛΙΦΕΡΗ
1962 “Η ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ” του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ
1973 “ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ” του ΤΑΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
****************
Μια ξεχωριστή καλλιτεχνική παρουσία η Κάκια Αναλυτή. Μια Γυναίκα Ηθοποιός που τα χαρακτηριστικά της δεν ήταν αυτά που έδιναν προτεραιότητα στην εξωτερική γοητεία ή εμφάνιση.
Ήταν μια Γυναίκα με ένα ερμηνευτικό πρότυπο μιας “μικρής Σταχτοπούτας” σε δύσκολα χρόνια, βιώματα και καταστάσεις.
Μια Ηθοποιός φυσικά που εξελίχτηκε σε ένα από τα μεγάλα κεφάλαια του Ελληνικού Θεάτρου στη συνέχεια και της Τέχνης.
Γεννήθηκε στις 23 Μάρτη 1934 στον Πειραιά, έφυγε στις 1 Ιούνη 2002, σε ηλικία μόλις 68 ετών.
Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και ξεκίνησε την πορεία της στο θέατρο το 1955. Όλο της το καλλιτεχνικό βάρος έπεσε εκεί καθώς με τον αλησμόνητο σύζυγό της, Κώστα Ρηγόπουλο, από το 1963 συγκρότησαν θεατρικό θίασο με τεράστια επιτυχία και προσφορά.
Την συναντούμε ερμηνευτικά στον Κινηματογράφο συνήθως σε ρόλους της “αθώας νεαρής κοπέλας” που δεν λειτουργεί μήτε ως γόησσα, μήτε ως αισθησιακή παρουσία αλλά σαν μια νεαρή Γυναίκα της ρομαντικής εποχής που αναζητά τον έρωτα και την αγάπη με τις άδολες αξίες του ρομαντισμού.
Έτσι μας έδωσε ένα πρότυπο με τη δική του ταυτότητα και τη δική του γοητεία θα έλεγε κανείς.
Η Φιλμογραφία της, παρά το θεατρικό βάρος που έδωσε, είναι μεγάλη.
Έπαιξε σε 34 ταινίες.
Πρωταγωνίστησε με επιτυχία σε παλιές ρομαντικές ταινίες που άφησαν εποχή, πήγε στο ερωτικό μελό, πέρασε από την comedy.
Ξεχωρίζουμε την παρουσία της στα:
1959 “ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ” του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ
1959 “ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ” του ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, κορυφαία ρομαντική παρουσία και ερμηνεία
1960 “ΤΟ ΧΑΜΙΝΙ” του ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΩΣΤΕΛΕΤΟΥ σε ερμηνεία πολύ δυνατή και δραματική χαρακτήρων της ζωής
1964 “Η ΒΙΛΛΑ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ” του ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ, ως τετραπέρατη νεαρή.
και φυσικά κλείνει το 1974 με έναν τεράστιο θρίαμβο, την Κινηματογραφική μεταφορά μιας απίστευτης θεατρικής επιτυχίας από τις πρωτόγνωρες για τα Ελληνικά καλλιτεχνικά δρώμενα, το “ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΟΥΑ-ΟΥΑ” του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ
********************
Από την λαμπερή πασαρέλλα της ομορφιάς στα Κινηματογραφικά πλατό του κλασικού Ελληνικού Κινηματογράφου, η πανέμορφη “Αρχαία Θεά”, η Ρίκα Διαλυνά, όπως ήταν φυσικό, έδωσε το δικό της γοητευτικό στίγμα στην Μεγάλη μας Οθόνη.
Σίγουρα δεν μπορείς να την κατατάξεις στα βαριά ερμηνευτικά χαρτιά του Κινηματογράφου, δεν έπαψε όμως να είναι αληθινή, γοητευτική, με ένα αγνό ελεύθερο χαμόγελο που έδωσε ανάσες και αύρα με την παρουσία της.
Η Πανέμορφη Κρητικοπούλα γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 8 Αυγούστου 1931.
Οι σπουδές της και οι επιδόσεις της δεν είναι αμελητέες όπως πιστεύουν κάποιοι.
Στην Αθήνα σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Ζωγραφική παρακαλώ με μαθήματα από τον ίδιο τον Πάμπλο Πικάσσο. Μπήκε στη Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου με δάσκαλους τους Ροντήρη, Παξινού και Μελά.
Το 1954 ανοίγει τα φτερά της στο χώρο της ομορφιάς καθώς εκλέγεται Σταρ Ελλάς και στη συνέχεια 5η στον παγκόσμιο διαγωνισμό Μις Υφήλιος.
Οι δρόμοι για τα κινηματογραφικά πλατό ανοίγουν
Πρόσωπο φωτεινό, χαρακτήρας γλυκός, μετρημένος, διακριτικός, κορμί για πολλά χτυποκάρδια στην κυριολεξία.
Ένας τέτοιος χαρακτήρας δεν θα μπορούσε παρά να δουλέψει στο είδος της Comedy
28 Κινηματογραφικές ταινίες, από τις πλέον αναγνωρίσιμες του Σινεμά μας με την παρουσία της δίπλα σε μεγάλους Ηθοποιούς αλλά και ξένα έργα.
1959 “ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ” και “ΕΝΑΣ ΒΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ” του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ
1960 “ΤΟ ΚΟΡΟΪΔΑΚΙ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΣ” επίσης του ιδίου
1966 “ΔΙΠΛΟΠΕΝΝΙΕΣ” του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΛΕΝΑΚΗ
1971 “Ο ΦΑΦΛΑΤΑΣ” και “Ο ΤΡΕΛΟΠΕΝΤΗΝΤΑΡΗΣ” του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
1972 “ΤΙ 30 ΤΙ 40 ΤΙ 50” επίσης του ιδίου.
*****************
Ένα ακόμα ξεχωριστό πρόσωπο στα Κινηματογραφικά πλατό που ξεχώρισε απόλυτα με την δική της ταυτότητα τόσο σαν Γυναίκα όσο και σαν ερμηνευτικούς χαρακτήρες.
Η Γλυκύτατη Ηθοποιός μας, με μετέπειτα τεράστια προσφορά στο Θέατρο και κύρια στο ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ στο οποίο και δίνει τη ζωή της με ανυπολόγιστη δημιουργία.
Γεννημένη στην Αθήνα στις 12 Σεπτέμβρη 1936. Οι υποκριτικές της σπουδές ήταν στο Λονδίνο στην Βασιλική Ακαδημία δραματικής τέχνης. Οι πρώτες της θεατρικές εμφανίσεις ήταν στη Γαλλία
Σίγουρα δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις “αισθησιακή βόμβα” αλλά η γοητεία της ήταν ξεχωριστή. Τα πανέμορφα μάτια της, εκφραστικά, ανέδειξαν μια παθιασμένη γυναίκα στο δράμα, αληθινή, γεμάτη συναισθήματα.
Δούλεψε και το Δράμα και την Comedy με εξαίρετη επιτυχία και σοβαρότητα.
Πολύ μεγάλη Φιλμογραφία με 40 ταινίες στη συλλογή της πολλές αυτές ξεχώρισαν ιδιαίτερα
1958 “Η ΚΥΡΑ ΜΑΣ Η ΜΑΜΜΗ” του ΑΛΕΚΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
1959 “Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΗ” του ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΦΟΡΟΥ
1963 “Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΝΝΑ” του ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ σε μια ερμηνεία πραγματικά έκπληξη
1964 “ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ” του ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
1964 “ΓΑΜΟΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ” του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
1965 “ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ” στην θρυλική δημιουργία του ΑΔΩΝΙ ΚΥΡΟΥ
1966 “ΜΕ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ” του ΠΑΝΟΥ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗ
1969 “Ο ΜΠΛΟΦΑΤΖΗΣ” του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
1972 “ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙΟΓΡΙΑ” του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Για την ερμηνεία της στο “ΓΑΜΟΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ” τιμήθηκε με το ΒΡΑΒΕΙΟ Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Εδώ φίλες και φίλοι
κλείνει αυτός ο κύκλος του αφιερώματος στις Λαμπερές μας Γυναικείες παρουσίες που κόσμησαν τον Κινηματογράφο μας στην Κλασική του περίοδο.
Φυσικά και ο κύκλος αυτός συνεχίστηκε με τα νεώτερα χρόνια με Γυναίκες και άντρες Ηθοποιούς νεώτερων γενεών που έβαλαν τη δική τους επίσης επόμενη σφραγίδα.
Στις μνήμες μας εμείς κρατάμε τις παρουσίες αυτές ως αναπόσπαστο, γλυκό, νοσταλγικό κομμάτι αναφοράς και Τέχνης.
Τις λατρεύουμε όλες.
