Η ανερχόμενη ηθοποιός Ελένη Πύρρου μας μιλάει για το θέατρο άλλα και την γιαγιά της την υπέροχη ηθοποιό της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου, Ελένη Προκοπίου.
-Σε ποια ηλικία αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική και ποιο ήταν το ερέθισμα;
Στα 15 όταν μπήκα στην Θεατρική ομάδα του σχολείου και πήρα τα πρώτα εύσημα, το πρώτο χειροκρότημα. Εκείνη τη στιγμή ήταν που είπα στον εαυτό μου πως σίγουρα θέλω να ασχοληθώ με την υποκριτική.
-Πως αντέδρασε η οικογένεια σου και κυρίως η γιαγιά σου η υπέροχη, Ελένη Προκοπίου που εκείνη στην ηλικία των 15 ετών είχε ήδη ξεκινήσει να κάνει πράγματα στον χώρο του θεάματος;
Όλοι στην οικογένεια μου ήταν αρνητικοί. Για την ακρίβεια μου είπαν πως θα πεινάσω. Μάλιστα η γιαγιά μου ήταν αυτή που μου τόνισε τις δυσκολίες αυτής της δουλειάς αλλά και τις χαρές.
-Θυμάσαι ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδες ως παιδί;
Ναι ναι. Ήμουν στην τρίτη δημοτικού και είχα δει μια παιδική παράσταση με την Ιωάννα Παππά. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση γιατί το μόνο που είχε ήταν ένα μαντίλι. Τότε ήταν η πρώτη φορά που είπα πως θέλω να γίνω ηθοποιός. Να παίζω όπως εκείνη.
-Οπότε στα 19 σου πήγες σε δραματική σχολή. Πως ένιωσες;
Την πρώτη μέρα που πέρασα το κατώφλι είχα άγχος για το τι θα αντιμετώπιζα κι αν θα τα κατάφερνα.
-Σκέφτηκες ποτέ να σταματήσεις, πως αυτή ήταν μια λάθος απόφαση;
Φυσικά. Γι’ αυτό άλλωστε σταμάτησα για έναν χρόνο. Όμως κάτι μου έλειπε, κι έτσι αποφάσισα να επιστρέψω να ολοκληρώσω τις σπουδές και να πάρω το πτυχίο μου. Κι αυτό είναι κάτι που δεν μετάνιωσα άλλα ούτε και θα μετανιώσω ποτέ γιατί είναι ένα επάγγελμα μέσα από το οποίο μπορείς να ζήσεις εκατοντάδες ζωές.
-Παράλληλα ασχολείσαι και με την μουσική και συγκεκριμένα με το τραγούδι. Αν όμως σου έλεγα να επιλέξεις θέατρο η τραγούδι;
Δεν τα διαχωρίζω. Και τα δύο με βοηθούν να εκφράζομαι και να εξελίσσομαι σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Άλλωστε τη στιγμή που ανεβαίνω σε μια μουσική σκηνή η υποκριτική με βοηθάει να ερμηνεύσω σωστά το τραγούδι, δηλαδή να νιώσω τους στίχους κι αυτό το συναίσθημα να το περάσω στο κοινό.
Εκτός αυτού λατρεύω τα μιούζικαλ και ελπίζω στο μέλλον να μου δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχω.
-Η πρώτη σου σκέψη όταν όταν έπαιξες στο θέατρο;
Άγχος για τα σχόλια και γενικά τις κριτικές.
-Πως αντιδράς σε κάποια αρνητική κριτική;
Εγώ πάντα δίνω βάση σε μια αρνητική κριτική παρά σε μια θετική. Με ενδιαφέρει ο άλλος να είναι ειλικρινής απέναντι μου ακόμα κι αν στεναχωρηθώ.
-Έχεις κάποιον αγαπημένο θεατρικό ρόλο που θα ήθελες να ερμηνεύσεις;
Όπως προανέφερα έχω αδυναμία στα μιούζικαλ και ειδικά στον ρόλο της Ρόξυ Χαρτ από το Σικάγο. Αγαπώ τον συνδιασμό πρόζα τραγούδι και χορό.
–Κωμωδία η δράμα;
Κωμωδία. Γιατί τη θεωρώ πιο δύσκολη ως είδος κι αυτό με ιντριγκάρει.
-Θα σε ενδιέφερε να συμμετάσχεις σε κάποια τηλεοπτική σειρά;
Ναι. Γιατί μ’ αρέσει η μαγεία του να κρύβεις κάποιες ατέλειες που δυστυχώς στο θέατρο φαίνονται όσο κι αν προσπαθείς να μη συμβεί αυτό.
-Έχεις σπουδάσει κάτι άλλο πέρα από την υποκριτική;
Ναι. Έχω πάρει το πτυχίο μου στη Ρωσική γλώσσα – φιλολογία και Σλαβικών σπουδών.
-Προσέχεις την εμφάνιση σου;
Ναι. Γυμνάζομαι και προσπαθώ να τρώω υγιεινά.
-Το ενδεχόμενο να έφευγες στο εξωτερικό το έχεις σκεφθεί;
Αν και είμαι λίγο φοβιτσιάρα, ναι θα το έκανα. Με φοβίζει δηλαδή να πάω σε μια ξένη χώρα μόνη μου. Και πιστεύω πως ο πιο βασικός λόγος για να το έκανα θα ήταν για να ξεπεράσω τους φόβους. Πάντως αν πήγαινα εκεί που θα μπορούσα πιο πολύ να εγκλιματιστώ θα ήταν στην Ιταλία.
-Θα τσαλακωνόσουν για κάποιον ρόλο;
Εννοείτε. Άλλωστε αυτό κάνει ένας ηθοποιός. Όμως μέχρι εκεί που το απαιτεί ο ρόλος.
-Υπάρχει κάτι που θα άλλαζες στον χαρακτήρα σου;
Νομίζω την ευαισθησία μου. Να γίνω λίγο πιο σκληρή.
-Για όλους εμάς η γιαγιά σου είναι θρύλος της χρυσής εποχής του κλασικού Ελληνικού κινηματογράφου. Για σένα όμως τι είναι;
Είναι η έμπνευση μου.
-Πότε αντιλήφθηκες ότι ήταν γνωστή;
Από πολύ μικρή ηλικία γιατί ο παππούς μου έλεγε συνέχεια για εκείνη. Ότι η γιαγιά ήταν πολύ γνωστή και διάσημη ηθοποιός στον κινηματογράφο και το θέατρο. Επίσης μου έδειχνε και φωτογραφίες της από παλιά περιοδικά. Εκτός αυτού όπου κι αν πηγαίναμε κάποιος θα την γνώριζε.
-Πως ήταν ήταν καθημερινότητα σου μαζί της;
Όμορφη. Κάναμε πολλές δραστηριότητες μαζί. Της έχω μεγάλη αδυναμία και το ξέρει. Την αγαπώ.
-Αν γυριζόταν ένα ριμέικ κάποιας ταινίας της και σου δινόταν η ευκαιρία να παίξεις έναν από τους ρόλους της ποιός θα ήταν αυτός;
Την Γκιουλινάρ από την ταινία, “Ο Εμίρης κι ο κακομοίρης“.
-Όταν σε πρωτοείδε στο θέατρο τι σου είπε;
Βάλε λίγο ρουζ.
-Σου έχει δώσει κάποια συμβουλή;
Να είμαι πάντα ο εαυτός μου.
-Τι πιστεύεις ότι έχεις πάρει από εκείνη;
Την αύρα της.
-Και πως νιώθεις όταν άγνωστοι άνθρωποι σου μιλάνε για εκείνη;
Περηφάνια.
-Συνήθως τι σου λένε;
Πόσο όμορφη ήταν και πως ήταν το απόλυτο θηλυκό.
-Θα ήθελες να παίξεις μαζί της σε κάποια παράσταση;
Αυτό θα ήταν τέλειο. Πραγματικό όνειρο.
-Τι είναι για σένα υποκριτική;
Είναι να ζεις καταστάσεις. Να έχεις τον πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων σου. Γενικά η υποκριτική με έχει σώσει πολλές φορές από την ίδια τη ζωή γιατί μέσα από ρόλους ζω άλλες ζωές.
-Ποιό είναι το κριτήριο για να δεχθείς έναν ρόλο;
Δεν είναι ένα είναι πολλά. Κυρίως όμως αν μπορεί να μου προσφέρει εμένα κάτι σαν καλλιτέχνη. Να με εξελίξει. Ακόμα κι αν λέω μόνο δύο ατάκες.
-Και τέλος πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;
Δεν μ’ αρέσει να σκέφτομαι μελλοντικά. Είμαι άνθρωπος που ζει το τώρα.
