Ο Φιλοποίμην Φίνος μπορεί να θεωρούνταν – και σίγουρα να ήταν – ο «Πατριάρχης του ελληνικού κινηματογράφου», ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμούσε τους ανταγωνιστές του, έστω κι αν κατά γενική ομολογία, η ποιότητα των δικών τους ταινιών ήταν τουλάχιστον ένα σκαλί πιο κάτω.
Αντίθετα, τους εκτιμούσε όλους και πάντα παρακολουθούσε τις κινήσεις τους, θεωρώντας ότι θα είχε κάτι να μάθει από αυτές. Το 1966 η εταιρεία Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης γυρίζει την ταινία με τίτλο «Διπλοπενιές», με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Σκηνοθέτης της ήταν ο Γιάννης Σκαλενάκης, σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου, Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από λαϊκές επιτυχίες της εποχής, όπου το μπουζούκι έχει τον πρώτο λόγο.
Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία, η οποία σημείωσε εξαιρετική επιτυχία και διεθνώς, αφού έκανε αισθητή παρουσία τόσο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν στην Ισπανία το 1966, όσο και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, την ίδια χρονιά.
Βλέποντας ο Φίνος την επιτυχία της ταινίας αυτής καταλαβαίνει ότι υπάρχει μια νέα τάση στον ελληνικό κινηματογράφο, την οποία θα πρέπει να ακολουθήσει αλλά και να εξελίξει περαιτέρω, όπως άρμοζε στη δυναμική της εταιρείας του. Έτσι επιβάλει στον Γιάννη Δαλιανίδη να προσθέσει περισσότερα ελληνικά στοιχεία στα μιούζικαλ και να καταργήσει το σινεμασκόπ.
Όλα αυτά διότι είχε στο μυαλό του να γυρίσει και ο ίδιος μια ανάλογη, μουσική ταινία, με στόχο την διεθνή αγορά. Έτσι, το 1967 γυρίζει την μουσική κωμωδία «Οι θαλασσιές οι χάντρες», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Δαλιανίδη και πρωταγωνιστές κορυφαία ονόματα της εποχής όπως την λαμπερή Ζωή Λάσκαρη, τον Φαίδων Γεωργίτση, τον Κώστα Βουτσά, τον Γιώργο Τσιτσόπουλο, την Μάρθα Καραγιάννη, την Μαίρη Χρονοπούλου κ.α.
Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από τη μοναδική μουσική και τα υπέροχα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, τραγούδια που ακόμα και σήμερα ακούγονται με νοσταλγία: «Έκλαψα χθες σαν μέτρησα», «Βρέχει πάλι απόψε», «Απόψε κάποιος θα χαθεί», αλλά και η επιτυχία «Grazy Girl», που εμφανίζεται να τραγουδά η Ζωή Λάσκαρη, στην πραγματικότητα όμως ερμηνεύεται από τη φωνή της Αλέκας Κανελλίδου.
Στο τραγούδι εμφανίζονται ακόμα η Αλέκα Μαβίλη, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Σάκης Παπανικολάου, αλλά και η Μαίρη Χρονοπούλου. Η Λάσκαρη προσφέρει απλόχερα μια υπέροχη ερμηνεία, την οποία πλαισιώνουν με μαεστρία τόσο ο Φαίδων Γεωργίτσης – ίσως στον πλέον δημοφιλή ρόλο της καριέρας του, όσο και οι Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Γιώργος Τσιτσόπουλος.
Η επιτυχία της ταινίας έρχεται νομοτελειακά, αφού στην πρώτη της προβολή έκοψε 531.287 εισιτήρια και ήρθε στην 3η θέση ανάμεσα στις 117 ταινίες της σεζόν 1967-1968. Φυσικό επακόλουθο, «Οι θαλασσιές οι χάντρες» να πάρουν το δρόμο…της ξενιτιάς, όπου μεταξύ άλλων η ταινία προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ των Καννών, με τον τίτλο «Les Perles Grecques».
Η προβολή της δημιούργησε μεγάλη αίσθηση, αφού οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Ζωή Λάσκαρη για να απαθανατίσουν κάθε της κίνηση. Λίγο αργότερα, η ταινία προβλήθηκε μεταγλωττισμένη στη Γαλλία.
«Αυτή μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις»
Θα πρέπει δε στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι στην ταινία αυτή η Μαίρη Χρονοπούλου και ο Φαίδων Γεωργίτσης εμφανίζονται για πρώτη φορά σε μιούζικαλ, ενώ η Μάρθα Καραγιάννη καθιερώνεται ως κωμικός.
Ποια ήταν όμως η υπόθεση της ταινίας: Ο πλανόδιος μικροπωλητής τουριστικών ειδών Κώστας (Κώστας Βουτσάς), θα συναντηθεί με τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τζίμυ (Γιώργος Τσιτσόπουλος) και θα τον βοηθήσει να ανοίξουν μια μπουάτ για τουρίστες στην Πλάκα.
Ο Φώτης (Φαίδων Γεωργίτσης) είναι πρώτο μπουζούκι στην ταβέρνα του “Αποστόλη” και εμφανίζεται μαζί με τον Μεμά (Γιάννης Βογιατζής) και τις τραγουδίστριες Σοφία (Μαίρη Χρονοπούλου) και Μαρκησία (Αλέκα Μαβίλη), που είναι παράφορα ερωτευμένες μαζί του.
Κάποια μέρα όμως, στην γειτονιά τους ανοίγει ένα νέο κέντρο με μοντέρνα μουσική στο οποίο τραγουδάει ένα γυναικείο συγκρότημα με τραγουδίστρια την Μαίρη (Ζωή Λάσκαρη).
Η σύγκρουση στα είδη μουσικής που υπηρετούν ο Φώτης και η Μαίρη είναι μεγάλη, αλλά ο έρωτας θα έρθει για να λύσει κάθε διαφορά, έστω κι αν αυτός περάσει μέσα από πολλές και σκληρές συγκρούσεις με τον κοινωνικό περίγυρο των δύο νέων. Ποιος δεν γνωρίζει άλλωστε την θρυλική ατάκα του Μεμά στον Φώτη, «αυτή μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις», θέλοντας να του πει ότι η Μαίρη θα τον κάνει ότι θέλει.
Ατάκα που μέχρι σήμερα λέγεται σε ανάλογες περιπτώσεις σε παρέες και συζητήσεις των νεοελλήνων. Εξαιρετική η σκηνή όπου ο Φώτης και η παρέα του πηγαίνουν στο σπίτι της Μαίρης για να γνωρίσουν τους δικούς της, σε ένα περιβάλλον γεμάτο αριστοκράτες, οι οποίοι «παγώνουν» όταν βλέπουν την λαϊκή καταγωγή τους. Γρήγορα όμως εμφανίζονται να ενστερνίζονται τον τρόπο συμπεριφοράς των λαϊκών αυτών ανθρώπων, συμπεριφορά που φαίνεται ξεκάθαρα ότι τους απελευθερώνει από τις δεσμεύσεις και τα status που τους έχουν επιβληθεί από τον κοινωνικό περίγυρο.
Η εικόνα των «αριστοκρατών» αυτών να τρώνε στη δεξίωση με τα χέρια, μιμούμενοι τον Φώτη και την παρέα του, προσφέρει άφθονο γέλιο, προσφέροντας παράλληλα μια εύστοχη κοινωνική κριτική στα στερεότυπα της εποχής εκείνης. Ίσως δε, ακόμα και της σημερινής.
Στο ίδιο πλαίσιο και η στημένη φάρσα, που εξελίσσεται σε αληθινό καυγά για την τιμή της αδελφής, όπου ο Φώτης σπάει στο ξύλο τον Κώστα επειδή παράτησε την αδελφή του με την οποία είχε δεσμό, ενώ οι τουρίστες θαμώνες του κέντρου, αλλά και οι φίλοι των δύο ανδρών διασκεδάζουν, νομίζοντας ότι το ξύλο είναι συννενοημένο, ενώ δεν είναι. «Με τις “Θαλασσιές τις χάντρες”, ο Γιάννης Δαλιανίδης προσθέτει ένα ακόμη επιτυχημένο “μιούζικαλ” στη σειρά που έχει αρχίσει με τα “Κορίτσια για Φίλημα” κ.λ.π.», αναφέρει μεταξύ άλλων στην κριτική της για την ταινία, η κριτικός Αγλαϊα Μητροπούλου, στην εφημερίδα «Αθηναϊκή», τον Φεβρουάριο του 1967.
Και συνεχίζει: «Τώρα, αφορμή και πυρήνας του έργου είναι τα μπουζούκια και ένα σωρό καλοί ηθοποιοί – Φαίδων Γεωργίτσης, Μαίρη Χρονοπούλου, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Ζωή Λάσκαρη, Αλέκα Μαβίλη, Νανά Σκιαδά, Άρης Μαλιαγρός – τραγουδούν και χορεύουν την ιστορία της πλούσιας κοπέλας που έχει γίνει λαϊκή τραγουδίστρια, ερωτευμένη με τον μπουζουκτσή ενός λαϊκού κέντρου και της αδελφής του μπουζουκτσή, ερωτευμένης με τον κωμικό-ιμπρεσάριο του κέντρου».
Η ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες» είναι από τις αγαπημένες των ελληνικών καναλιών, τα οποία την προβάλουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Και βέβαια, κάθε φορά οι τηλεθεάσεις της είναι υψηλές.
