Όμορφες Μέρες

Στο αποκορύφωμα του τουριστικού high των αρχών της δεκαετίας του ’70, η Πάτμος είναι στις «Όμορφες μέρες» ταυτόχρονα το νησί της Αποκάλυψης και της ταπεινής ψαροπούλας, των απέραντων ακρογιαλιών και του ελληνικού μόχθου, της ντοπιολαλιάς και της κοσμοπολίτικης εισβολής, της αιγαιοπελαγίτικης μοναξιάς και της τουριστικής καρτ-ποστάλ.

Με αφορμή τον ερχομό μιας ετοιμοθάνατης γυναίκας στο νησί των Δωδεκανήσων, ο Κώστας Ασημακόπουλος δημιουργεί (προφανώς) αθελά του ένα υπερ-καλτ ξεχασμένο φιλμ – ξεθωριασμένο πια από το χρόνο που ο χαρακτηρισμός του ως «μελοδράματος» δεν μπορεί να περιγράψει τα όσα απίθανα συμβαίνουν μέσα στα περίπου 90 λεπτά του, σε ένα θρίαμβο της μείξης του ακατάσχετου φολκλόρ με το νέο κύμα.

Το «νέο κύμα» δεν χρησιμοποιείται τυχαία, αφού ανάμεσα σε όλα αυτά που είναι οι «Όμορφες Μέρες» είναι και ένα μιούζικαλ-όχημα για τους σταρ του νέου κύματος που στα σοκάκια, μέσα στις βάρκες, σε θρησκευτικές γιορτές ή σαν background σε μυστικά ραντεβού εμφανίζονται από τον Μιχάλη Βιολάρη μέχρι τη Δήμητρα Γαλάνη και από τον Δάκη μέχρι τον Μανώλη Μητσιά σε τραγούδια του Γιάννη Σπανού που είναι και το μόνο πράγμα στην ταινία του Ασημακόπουλου που αντέχεται – αντίδοτο στις βαρύγδουπες μοιρολατρικές ατάκες της Αλεξάνδρας Λαδικού, στον «τυφλό» έρωτα του Νικηφόρου Νανέρη με την Νίκη Τριανταφυλλίδη, στο guest του Αλέκου Αλεξανδράκη, τις τσαχπινιές της Ελένης Ανουσάκη και τις ατάκες του Γιώργου Μαρίνου.

Σίγουροι πως η Πάτμος θα άξιζε μια καλύτερη ταινία για να αποτελεί την κινηματογραφική κληρονομιά της και πως το «Μη Μου Μιλάς γι’ Αγάπη» του Γιάννη Σπανού θα άξιζε ως soundtrack σε κάτι πιο ρομαντικό από αυτό το κιτς ανοσιούργημα, δείτε μόνοι σας για να καταλάβετε τι εννοούμε.

«Όμορφες μέρες» του Κώστα Ασημακόπουλου (1970) / Σενάριο: Κώστας Ασημακόπουλος / Πρωταγωνιστούν: Αλεξάνδρα Λαδικού, Ελένη Ανουσάκη, Νικηφόρος Νανέρης, Νίκη Τριανταφυλλίδου, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Γιώργος Τζώρτζης, Μαρίκα Νέζερ.

flix.gr