“Οι Μεν και Δεν” όχι μόνο αποτελούν μία ωραία σατιρική αποδόμηση των ανώτερων και
κατώτερων κοινωνικών τάξεων σε μαύρο φόντο, αλλά και από τις πιο αξιόλογες συνεργασίες
του κλασικού διδύμου, Ρώμας – Χατζησοφιά.
Η αιώνια διαμάχη των φτωχών και των πλουσίων αποτελεί την αιτία για κωμικά ευτράπελα,
προσπάθειες εξαπάτησης και κλασικής Ελληνικής κουτοπονηριάς του αγαπημένου ζεύγους
“Σταμάτη” απέναντι στους ξιπασμένους και πλούσιους “Δάγκες”.
Έχω γράψει πολλές φορές πως οι “Μεν και οι Δεν” αποτελούν μία από τις πιο αγαπημένες μου
σειρές.
Μία ακόμα αιτία που αγαπώ τη συγκεκριμένη σειρά είναι το γεγονός ότι διακωμώδησε πολλές
διάσημες ταινίες σε πολλά επεισόδια της.
Από το Ακρωτήρι του Φόβου μέχρι τον Κέβιν Κόστνερ στον Σωματοφύλακα, οι “Μεν και οι Δεν”
χρησιμοποίησαν το κύριο θέμα πολλών κλασικών ταινιών ως αφορμή για διακωμώδηση,
παρωδία και χιουμοριστικό σενάριο.
Στο επεισόδιο 70 βλέπουμε μία έξυπνη παρωδία του κλασικού “Ψυχώ”, ανεπανάληπτου θρίλερ
του Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Και οι τέσσερις πρωταγωνιστές προσπαθούν να χαλαρώσουν από την καθημερινότητα σε ένα
απομονωμένο ξενοδοχείο.
Δεν τους υποδέχεται ο Νόρμαν Μπέιτς, αλλά ένα ανδρόγυνο που κρύβει όμως ένα μυστικό.
Καλά κλειδωμένο στο πιο απαγορευμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου..
Ένας γιος που εμφανίζει σύμπλεγμα όχι με τη μαμά του αλλά τη γιαγιά του, τσεκουριές που
όμως δεν πετυχαίνουν κανέναν από τους ήρωες μας οι οποίοι αμέριμνοι έχουν αφεθεί στις
διακοπές τους, μία τελική αποκάλυψη που θα φέρει τους πάντες αντιμέτωπους με το φόβο
τους.
Και εκεί που όλοι έχουν μεταμορφωθεί σε υπερήλικη γυναίκα σε μία προσπάθεια να
ηρεμήσουν τον ψυχωτικό νεαρό ότι είναι η γιαγιά του, εμφανίζεται η πραγματική γιαγιά.
Ναι, η μία και μοναδική Ταϋγέτη, μία από τις “άσχημες” του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου
στον τελευταίο της ρόλο. Μα πόσο συγκινητικό..
Μία έξυπνη παρωδία της πιο θρυλικής ταινίας τρόμου, μία αγαπημένη άσχημη στην τελευταία
της εμφάνιση, κωμωδία με πινελιές τρόμου.
Τι άλλο να θέλεις..
Το άρθρο επιμελήθηκε η Μαρία Σκαμπαρδώνη.