Advertisement
Το 1960 η Τζένη Βάνου τραγούδησε σε μία ταινία το τραγούδι, “Της μιας δραχμής τα γιασεμιά”. Μια χαρά τραγούδι, εξαίρετη και η Βάνου, αλλά εγώ αναρωτιέμαι πώς μπορώ σήμερα να το βάλω για να το ακούσουν τα δεκάχρονα παιδιά μου, όταν δραχμή δεν ξέρουν τι σημαίνει και γιασεμί δεν έχουν δει ποτέ τους – πόσο μάλλον να το μυρίσουν.
Advertisement
Οι ειδικοί λένε πως είμαστε ότι τρώμε.
Εγώ με τα κείμενα θα έλεγα πως είμαστε και ότι γράφουμε.
Με την τηλεόραση μάθαμε πως είμαστε ότι βλέπουμε.
Στο τραγούδι όμως; Μήπως κι εκεί τελικά είμαστε ότι ακούμε;
Ο Ανδρόνικος Τζιβλέρης και το κανάλι Kastalia, έχουν την απάντηση.