Μάρω Κοντού: Η παντοτινή νέα του Ελληνικού κινηματογράφου

Μάρω Κοντού
Advertisement

Η Μάρω Κοντού είναι μία αξία αναλλοίωτη στο χρόνο. Αυτή και η Σοφία Λόρεν πάτησαν και επίσημα τα 90. Και οι δύο παραμένουν αιώνιες Θεές, συμφιλιωμένες με το πέρασμα του χρόνου και αειθαλείς υπάρξεις που γέμισαν την οθόνη.

Advertisement

Η Μάρω ήταν πάντοτε στην κρίση μου, μία γυναίκα που δεν ακολούθησε κανέναν κανόνα. Αλλά δημιούργησε τους δικούς της, έπαιξε με τα δικά της χαρτιά στην τράπουλα της ζωής. Και κατάφερε να κερδίσει πολλά…

Και μόνο το γεγονός ότι συμμετείχε στην κορυφαία ηθογραφική ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου, “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα“, είναι αρκετό για να την τοποθετήσει στις μεγάλες γυναίκες ηθοποιούς της Ελληνικής οθόνης.

kontou 1

Η Μάρω Κοντού στην ταινία αυτή κέντησε, υποδυόμενη μία γυναίκα που καλείται να επιζήσει σε μία κλειστή κοινωνία όπου ο κοινωνικός θεσμός του γάμου ήταν ο μοναδικός τρόπος διάσωσης της τσαλαπατημένης της αξιοπρέπειας. Μέσα σε μία πατριαρχική κοινωνία, όπου η γυναίκα βίωνε εξουσιαστική σχέση με τον άνδρα, η ίδια από αδύναμη γυναίκα καταλήγει σε δυναμική και αυτόνομη ύπαρξη.

Η ίδια πρωταγωνίστησε με όλους τους λαμπρούς πρωταγωνιστές. Χόρεψε έναν τολμηρό, αισθησιακό χορό στο πλευρό του Αλέκου Αλεξανδράκη στη ταινία, “Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη” έγειρε ως ερωτευμένη νεαρή στον γόη Δημήτρη Χορν τραγουδώντας μαζί, “Πες μου μια λέξη”.

kontou

Στη συνείδηση των Ελλήνων έμεινε περισσότερο για τον αιώνιο ρόλο της ως παρτενέρ στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Αν και ποτέ δεν υπήρξαν ζευγάρι στη ζωή και η ίδια παραδέχτηκε ότι ήταν διαφορετικοί χαρακτήρες, η χημεία τους στη σκηνή υπήρξε εκρηκτική.

Αν κάτι αγαπώ στη Μάρω είναι η φρεσκάδα των απόψεών της, η αγέραστη αγάπη της για τη ζωή, το θάρρος να ζει ελεύθερα.

Ο χρόνος την ακουμπά, αλλά έχει βρει έναν τρόπο το άγγιγμα να είναι απαλό: τον αποδέχεται μεν, αλλά δεν του έχει επιτρέψει να της στερήσει τη νεανική προσέγγιση των πραγμάτων, τον πόθο της ζωής, της ενεργούς συμμετοχής.

Μία απτή απόδειξη ότι η νιότη είναι περισσότερη μία συνειδητή επιλογή: να μένεις με φρέσκια αντίληψη, σπιρτάδα και διαρκή αγάπη ρουφήγματος ζωής, όσο και αν ο Πανδαμάτωρ χρόνος αφήνει τα σημάδια του επάνω σου.

Το άρθρο επιμελήθηκε η Μαρία Σκαμπαρδώνη.

Προηγούμενο άρθροΡένα Βλαχοπούλου: Αυτός έχει λυσσάξει να με κοιτάζει. Για φέρε το μέικ απ
Επόμενο άρθροΟρέστης Μακρής: Μία κατηγορά ηθοποιού από μόνος του