Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι ένα αξέχαστο κομμάτι της ζωής μου. Από μικρή ηλικία μαζί με τον παππού μου παρακολουθούσε κάθε ελληνική ταινία. Ήταν η αγαπημένες μου στιγμές.
Η παιδική μου ηλικία πλημμυρίζει από αυτές τις εικόνες με τις οποίες μεγάλωσα. Η αξία του ελληνικού κινηματογράφου είναι μεγάλη. Μέσα από αυτές τις ταινίες από τις οποίες συνειδητοποίησα πολλές αλήθειες για τη ζωή, έμαθα για την αξία της ζωής.
Κάθε μια από αυτές, είχε κάτι διαφορετικό να μου διδάξει, κάτι ξεχωριστό και το σημαντικότερο με τρόπο ευχάριστο. Η αγάπη μου για το παρελθόν μέσα από αυτές τις ταινίες γίνεται μεγαλύτερη. Ορισμένες από αυτές θα μείνουν αξέχαστες. Αξίζει να επισημάνω, και την υπέροχη μουσική επένδυση, η οποία ήταν πραγματικά μαγική και σε ταξίδευε σε κόσμους μακρινούς όπου όλα ήταν διαφορετικά.
Ο αγαπημένος μου παππούς μέσα από την αγάπη για τον ελληνικό κινηματογράφο που μου μεταλαμπάδευσε, μου έμαθε και μια άλλη εποχή αυτή που δεν έζησα, αυτή που αγάπησα για τα έργα της, τη ζωντάνια, τις συνήθειες και που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Ο ελληνικός κινηματογράφος τέλος για μένα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, κάτι για το οποίο θα είμαι περιφανή, κάτι το οποίο θα με συγκινεί και πάντα θα υποστηρίζω.
Το άρθρο είναι της κα Ιωάννας Λιάκου.