Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης αποφάσισε το 1975 να ηχογραφήσει ένα μεγάλο δίσκο για να καλύψει μέρος των τραγουδιών που όφειλε, βάση του συμβολαίου του, στη Minos, στράφηκε στους Χρήστο Νικολόπουλο και Πυθαγόρα.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης επέλεξε το “Ποια είσαι εσύ” των δύο συντελεστών που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε τραγουδήσει ο Μπάμπης Τσετίνης και το “Έφυγες μ’ έναν άλλονε” των Γιάννη Τατασσόπουλου και Νίκου Ρούτσου.
Κατά την επιλογή των καινούργιων, ο Στέλιος Καζαντζίδης, αντέδρασε όταν άκουσε τη “μοντέρνα” μελωδία του “Υπάρχω” και είπε στον Χρήστο Νικολόπουλο: Και ροκ θα τραγουδήσω τώρα;
Στο βιβλίο, “Κι Όσο Υπάρχεις Θα Υπάρχω – Η πορεία και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη”, ο συγγραφέας, Κώστας Μπαλαχούτης αναφέρει…
Πίσω απ’ τις γρίλλιες του “Υπάρχω” κρύβονται πολλές μικρές άγνωστες ιστορίες. Ο Χρήστος Νικολόπουλος εξιστορεί μια από αυτές:
-Τη μουσική για το ομώνυμο τραγούδι την είχα γράψει νωρίτερα και την είχα δώσει στην Polygram, τότε, προκειμένου να γίνει τραγούδι για τον Δημήτρη Μητροπάνο, που εκείνη την περίοδο ανέβαινε και έλεγε και τέτοιου ύφους κομμάτια.
Περίμενα περισσότερο από τρεις μήνες, τελικά δεν έγινε τίποτα και το τραγούδι επέστρεψε σ’ εμένα. Θα έλεγα, ότι μουσικά, ήταν μπροστά από την εποχή του…
Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης αποφάσισε να τραγουδήσει, του έβαζα ν’ ακούει διάφορες μουσικές που είχα γράψει. Ανάμεσά τους και το συγκεκριμένο. Αρχικά του Στέλιου δεν του άρεσε. Τουλάχιστον δεν ενθουσιάστηκε.
Θυμάμαι που μου είπε: “Και ροκ θα τραγουδήσω;” Όταν όμως αργότερα ο Πυθαγόρας το έντυσε, ως συνήθως, με τους κατάλληλους στίχους, και ενορχηστρωτικά άρχισε να πλουτίζεται με περισσότερα λαϊκά στοιχεία άλλαξε γνώμη και γι’ αυτό έδωσε και τον τίτλο στο μεγάλο δίσκο.
Τώρα να μιλήσω για την ερμηνεία του Καζαντζίδη στα συγκεκριμένα τραγούδια, ή την τέχνη του Πυθαγόρα αλλά και των μουσικών, νομίζω ότι είναι περιττό. Η ιστορία έχει δώσει από μόνη της στο “Υπάρχω” τη θέση που του αξίζει.
