Ο Βασίλης Αργυρόπουλος μαζί με τον Βασίλη Λογοθετίδη ήταν οι δυο μεγάλοι Βασίληδες του ελληνικού θεάτρου.
Κωμικός που έφτανε, αν δεν ξεπερνούσε κιόλας, τον Βασίλη Λογοθετίδη, δεν ευτύχησε να έχει πίσω του ένα Αλέκο Σακελλάριο ή ένα Γιώργο Τζαβέλλα, για να του δώσουν το εισιτήριο για την αθανασία.
Η μόνη του κινηματογραφική στιγμή κι αυτή ατυχής ήταν στη ταινία, “Το στραβόξυλο”. Μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Δημήτρη Ψαθά, που πρώτος είχε ερμηνεύσει σε σκηνοθεσία Χρήστου Αποστόλου. Ένα χρόνο αργότερα πέθανε.
Ο Βασίλης Αργυρόπουλος, γεννηθείς το 1894, ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος από το Βασίλη Λογοθετίδη. Είχε ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους από το παγκόσμιο θέατρο, είχε διακριθεί και ως κωμικός σε κλασικά αλλά και σύγχρονα έργα νεοελλήνων συγγραφέων όπως ο Ψαθάς και ο Σακελλάριος.
Όταν όμως κατάλαβε πως η υστεροφημία βρίσκεται στην μεγάλη οθόνη και αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο ήταν πια πολύ αργά. Πρόλαβε μόνο το «Στραβόξυλο».
Τα ελληνικά ταχυδρομεία εξέδωσαν αναμνηστικό γραμματόσημο με τη μορφή του το 1994, με αφορμή την εκατονταετηρίδα από τη γέννησή του και ήταν η μόνη επίσημη ένδειξη ότι κάποιος τον θυμόταν ακόμα.
Όσοι τον είχαν δει στη σκηνή, έλεγαν πως ήταν εφάμιλλος, αν όχι ανώτερος, του Βασίλη Λογοθετίδη.
