Θυμάμαι την ώρα που κοιτάζαμε το διαφημιστικό χαρτόνι που βρισκότανπάνω στον ψυγείο με τα παγωτά..
Προσπαθώντας να διαλέξουμε το καλύτερο (ακόμα κι αν στο βάθος ξέραμε πιο θα πάρουμε).
Πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι το Καιμάκι της ΕΒΓΑ..
Αυτό με το βύσσινο και τη χανούμισα στο κυπελάκι
Φωτογραφία της παλιάς συσκευασίας δεν βρήκα ..στη νεα βερσιόν μόνο..
Το lucky cap ή laky cap (τέλος πάντων,καταλάβατε νομίζω..) που πραγματικά δεν ξέρω αν περισσότερο μας ενδιέφερε το παγωτό ή το παιχνιδάκι-δωράκι που βρισκόταν στο κάτω μέρος..
Η καραμπόλα..η απάντηση της Εβγα ,αν θυμάμαι καλά .για το laky cap της Δελτα..που επίσης αν θυμάμαι καλά είχε και γεύση φυστίκι!
Max απο την Algida σε 3 γεύσεις…
Η πατούσα ..με γεύση φράουλα-σοκολάτα..ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι σκεφτόταν ο εμπνευστής της..πάντως ήταν νόστιμη!
Υπήρχε (εκτός απ την πατούσα) και η χαμογελαστή φατσούλα (δεν θυμάμαι πως το έλεγαν)..γεύση μπανάνας-σοκολάτας
Το κοκτειλ (Δέλτα) και το ροκετ (Εβγα)..βανίλια με σιροπι σοκολάτας και φράουλας..το ένα άντεξε στο χρόνο,το άλλο όχι..
Το σικάγο..το παγωτό ε..μην μπερδευόμαστε..αν και δεν το προτιμούσα θυμάμαι πολλούς να το γεύονται..
Trinita απο την ΕΒΓΑ…M’ άρεσε γιατί είχε τους ξηρούς καρπούς
(λόγος που μέχρι σήμερα προτιμώ το number one)
Η viennetta της Algida ..αγαπημένο στην κατηγορία των οικογενειακών παγωτών..αν θυμάμαι καλά είχε βγάλει και η Εβγα ένα παρόμοιο σε ατομικό όμως και σε ξυλάκι,το ρεσιταλ..
Υπήρχε και η κατηγορία των παγωτών σπρώξε-γλύψε..δεν τα θυμάμαι πως ακριβώς τα έλεγαν..η κάθε εταιρεία τότε είχε τα δικά της..ήταν αυτά που στην αρχή ήταν γρανίτα και στην συνέχεια γινόταν ζουμί..
Βρήκα μια φωτογραφία απ το calippo..
Και μιας και αναφέρθηκα σε γρανίτα ..μπομπονελα!!!(κοκα κολα κατα προτίμηση !)
