Το sex και οτιδήποτε το αφορά σε δημόσιο επίπεδο ακόμα σκεπάζεται με ένα πέπλο μυστηρίου, ακόμα και στην εξωτερικά τόσο απελευθερωμένη εποχή μας θεωρείται ταμπού.
Είναι γεγονός πως είναι ένα θέμα που απασχολεί κάθε άνθρωπο, είτε περισσότερο, είτε λιγότερο, διότι αναδεικνύει την ορμή της βιολογίας που μας καλεί να συνδεθούμε αλλά και μέσω της ευχαρίστησης να διαιωνίσουμε το είδος μας.
Ωστόσο, πολλές ανθρώπινες συμπεριφορές ακόμα αποτελούν ταμπού στην Ελληνική κοινωνία και είναι σεξουαλικού περιεχομένου: η εξωσυζυγική σχέση, οι ομόφυλες ερωτικές σχέσεις, η απιστία και το διαζύγιο.
Ο Ελληνικός κινηματογράφος, πολλές φορές, ανάδειξε αυτά τα ζητήματα. Άλλοτε με δραματικό, άλλοτε με πιο κωμικό και ανάλαφρο τρόπο.
Το γνωστό και μη εξαιρετέο συγγραφικό δίδυμο Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου, με την ταινία, “Safe sex” το 1999, σπάει τον συντηρητισμό της Ελληνικής κοινωνίας και μιλάει δημόσια για τα κρυφά και ανομολόγητα πάθη, παράπονα, εξαρτήσεις της Ελληνικής κρεβατοκάμαρας.
Καταφέρνοντας να συγκεντρώσει τα μεγαλύτερα ονόματα της Ελληνικής κωμωδίας (Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Ρένια Λουιζίδου), καταφέρνει να δημιουργήσει μία σπονδυλωτή ταινία οκτώ ιστοριών που αναδεικνύουν με κωμικό τρόπο τη φρενίτιδα, το τέλος και τα αιώνια διλήμματα των ερωτικών σχέσεων.
Ένας σχολιασμός για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία το σεξ και πώς βλέπει κρυφές σχέσεις, παράνομους έρωτες, μυστικά κλεισμένα στα λίγα τετραγωνικά ενός δωματίου.
Κυρίαρχα μοντέλα ερωτικής συμπεριφοράς μέσα από ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι αν και φαίνονται άγνωστοι, τελικά συνδέονται μεταξύ τους. Τόσο σε βιώματα, όσο και στους παράλληλους δρόμους ζωής που βρίσκονται.
Η ταινία, “Safe sex” αποτελεί ένα μωσαϊκό, ένα σύμπλεγμα ανθρώπινων ιστοριών που μέσα από την κωμική απόχρωση, προσπαθεί να αναδείξει την τραγικότητα των ερωτικών σχέσεων όταν βρίσκονται σε τέλμα και βιώνουν εσωτερικές διαμάχες.
Ωραία ταινία, τολμηρή αν αναλογιστεί κανείς ότι προβλήθηκε σε μία εποχή όπου για πολλά ζητήματα που αναφέρει η κοινωνία μας δεν είχε ακόμα αναπτύξει μεγαλύτερη κατανόηση και ανοχή.
Αλλά, έξυπνη στο να φέρει στο προσκήνιο τον αχανή κόσμο του σεξ που εκτός της σωματικής πράξης, βρίσκει έναν ωκεανό κατανόησης της ηθικής και των αντιλήψεων μίας κοινωνίας.
Το άρθρο επιμελήθηκε η Μαρία Σκαμπαρδώνη.
