Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησί το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης.
Οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την ομορφιά του.
Το 1905 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο όπου οδηγήθηκαν όλοι οι λεπροί της Κρήτης, οι οποίοι πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι στη «Μεσκινιά», έξω από το Ηράκλειο και θεωρούνταν εστία μολύνσεως και για τον υπόλοιπο λαό.
Ένα σπάνιο ντοκουμέντο από το “νησί των λεπρών” την Σπιναλόγκα, με εικόνες από το 1935, έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Στα πλάνα διακρίνονται κάτοικοι του νησιού, με σημαδεμένα πρόσωπα και την απελπισία της απομόνωσης και της μοναξιάς.
