4 αποκαλύψεις για την ταινία, Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο

Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο
Advertisement

Η ταινία, “Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο” προβλήθηκε τη σαιζόν 1967-1968 και έκοψε 179.662 εισιτήρια. Ήρθε στην 37η θέση σε 99 ταινίες.

Advertisement

Ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος του ellinikoskinimatografos.gr, Χρήστος Κωνσταντίνου έψαξε και βρήκε άγνωστες πτυχές για την ταινία, “Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο” και μας τις αποκαλύπτει…

o romios exei filotimo 3

Οι άγνωστες πτυχές της ταινίας, Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο

1ον. Η Νίκη Λινάρδου αρχικά ήταν διστακτική στο να υποδυθεί την μνηστή του Λάμπρου Κωνσταντάρα καθώς λίγα χρόνια πριν είχε παίξει την κόρη του στην ταινία “Υπάρχει και φιλότιμο” και η ηλικιακή τους διαφορά ήταν αρκετά μεγάλη. Την έπεισε όμως ο Αλέκος Σακελλάριος κι έτσι αυτή η ταινία αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της στην μεγάλη οθόνη και γενικά την υποκριτική παρόλο που είχε αρκετές προτάσεις τόσο για τον κινηματογράφο όσο και για το θέατρο.

2ον. Εν τω μεταξύ η συγκεκριμένη ταινία γυρίστηκε κυριολεκτικά σε χρόνο ρεκόρ. Για την ακρίβεια μέσα σε μόλις 16 ημέρες και αρχικά ήταν να την σκηνοθετήσει ο Κώστας Καραγιάννης διότι ο Αλέκος Σακελλάριος που είχε γράψει και το σενάριο είχε κάποιες άλλες υποχρεώσεις. Όμως τελικά τα κατάφερε βρήκε χρόνο και έτσι υπέγραψε ο ίδιος και την σκηνοθεσία.

3ον. Στην πρώτη ταινία του 1954 όπως και στο θεατρικό κείμενο το φινάλε ήθελε τα δύο αδέρφια να μένουν τελικά μόνα τους. Κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και έτσι ζήτησε από τον Αλέκο Σακελλάριο να γράψει μια επιπλέον σκηνή. Έτσι αυτό το ριμέικ του 1968 απέκτησε happy end κάτι που δίχασε το κοινό που θεωρούσε το πρωτότυπο φινάλε πιο σωστό.

4ον. Η αμοιβή του Λάμπρου Κωνσταντάρα ήταν κάτι παραπάνω από 150.000 δραχμές αφού εκείνη τη περίοδο ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς κι αγαπητούς ηθοποιούς με αρκετές επιτυχημένες ταινίες. Από τις γυναίκες η πιο ακριβοπληρωμένη ήταν η Καίτη Πάνου παρόλο που είχε μικρότερο ρόλο σε σύγκριση με την Νίκη Λινάρδου και την Μήτση Κωνσταντάρα.

Προηγούμενο άρθροΘανασάκης ο πολιτευόμενος 1953-1954
Επόμενο άρθροΠαρασκήνιο από την ταινία του 1961, Η Αλίκη στο ναυτικό
Χρήστος Κωνσταντίνου
Για μένα ο κινηματογράφος είναι ένα ταξίδι σε κάποιον μαγικό κόσμο μιας άλλης εποχής. Νιώθω ευγνώμων γιατί έχω την τύχη να γνωρίσω και να με τιμούν με την φιλία τους αρκετοί καλλιτέχνες της χρυσής εκείνης περιόδου όπου τα αστέρια ήταν αληθινά κι όχι κάλπικα.