Πρόδρομος Μεραβίδης 1912-1981

Ο Πρόδρομος Μεραβίδης, γιος του οπερατέρ των βωβών ταινιών Δημήτρη Μεραβίδη, γεννήθηκε μέσα στον κινηματογράφο.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912 και ήταν πρωτοπόρος του ελληνικού κινηματογράφου, μοντέρ και οπερατέρ. Γύρισε την πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία “Νύχτα χωρίς ξημέρωμα” και οργάνωσε το πρώτο εμφανιστήριο έγχρωμου κινηματογράφου.

Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, έγινε οπερατέρ, και στις αρχές της δεκαετίας του ’40, μαζί με τον Φίνο, τον Γεράσιμο Δριμαρόπουλο, τον Μανώλη Μεγαλοκονόμο και άλλους του κινηματογραφικού χώρου, προσφέρθηκαν στην υπηρεσία της πατρίδας και συγκρότησαν συνεργείο λήψεων επικαίρων στο Αλβανικό Μέτωπο.

Ο Πρόδρομος Μεραβίδης ήταν ο οπερατέρ της πρώτης ταινίας της Φίνος Φιλμ, «Η Φωνή της Καρδιάς» (1943), η οποία παρά τα δύσκολα χρόνια της κατοχής είχε μεγάλη επιτυχία.

Στην δεύτερη ταινία της Φίνος Φιλμ, «Η Βίλλα με τα Νούφαρα» (1945), σε σκηνοθεσία και αυτή του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, ο Μεραβίδης σημείωσε σημαντικό βήμα στην τεχνική της φωτογραφίας και πήρε πολύ κολακευτικές κριτικές.

Ο Πρόδρομος Μεραβίδης συνεργάστηκε με τον Φίνο και στις αμέσως επόμενες ταινίες του: «Πρόσωπα Λησμονημένα» (1946), «Παπούτσι από τον Τόπο σου» (1946), και «Μαρίνα» (1947).

Την περίοδο 1945-50, γύρισε ταινίες σε ολόκληρη την Ελλάδα, για λογαριασμό της Ελληνικής Πολεμικής Περίθαλψης, η οποία χρηματοδότησε τότε την ανασυγκρότηση της υπαίθρου.

Παράλληλα, γύριζε δικές του ταινίες, συνήθως μικρού μήκους, όπως η ταινία «Κως», η οποία ήταν και η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία (1949-50).

Το 1979 τιμήθηκε με αναμνηστικό μετάλλιο από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.

Ο Πρόδρομος Μεραβίδης πέθανε σε ηλικία 69 ετών στις 10 Αυγούστου 1981 και κηδεύτηκε την μεθεπομένη από τον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου

Πρόδρομος Μεραβίδης: Εργολαβία