Η Αρλέτα, κατά κόσμον Αργυρώ – Νικολέτα Τσάπρα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών, αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη στον νεότερο ελληνικό πολιτισμό.
Γεννημένη το Μάρτιο του 1945 στην Αθήνα πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Μεταξουργείο, τα Εξάρχεια και τη Κυψέλη. Ο πατέρας της, γιατρός στο επάγγελμα, είδε από πολύ νωρίς την αγάπη της κόρης του στο τραγούδι. Καμιά φορά τραγουδούσε και για τη μητέρα της, η οποία έκλαιγε όταν την άκουγε να τραγουδάει και μετά της έκανε όλα τα χατίρια.
Τελειώνοντας το γυμνάσιο έδωσε εξετάσεις στη σχολή Καλών Τεχνών, όπου στο πρώτο έτος γνώρισε τον Γιώργο Παπαστεφάνου, ο οποίος γοητευμένος από τη φωνή της, την παρότρυνε να μπει στη δισκογραφία. Έτσι ηχογραφήθηκε ο πρώτος μεγάλος δίσκος της, ο οποίος όμως λογοκρίθηκε από τη χούντα των Συναγματαρχών.
Ήταν το άλμπουμ “Τραγουδά η Αρλέτα”, από το οποίο αφαιρέθηκαν τα τραγούδια “Λιβάδι” και “Κάποιες Νύχτες”. Τρία χρόνια αργότερα η Αρλέτα εμφανίζεται στη σκηνή Bobino της Γαλλικής πρωτεύουσας, αφού είχε προηγηθεί η γνωριμία της με τον σπουδαίο Ζώρζ Μουστακί.
Κορυφαίες στιγμές στην καριέρα της αποτελούν οι συνεργασίες της με τους Γιάννη Σπανό, Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη και Λάκη Παπαδόπουλο. Με τον τελευταίο έδωσαν δύο δίσκους που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό τους.
Σταθμός στη καριέρα της αποτελεί η συμμετοχή της στον δίσκο “Ερωφίλη” (Lyra – 1970). Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 25 Νοεμβρίου και αποτελεί ένα μουσικό δράμα με κείμενα του Γεωργίου Χορτάτζη, μελοποιημένα από τον μέγιστο Νίκο Μαμαγκάκη. Η δισκογραφική παρουσία της θα συνεχιστεί καθ όλη τη διάρκεια των επόμενων χρόνων με την ίδια να επιμελείται όλα τα εξώφυλλα των δίσκων της.
Το 1997 κυκλοφορεί το βιβλίο “Από που πάνε για την Άνοιξη;” με ποιήματα, πεζά κείμενα και σχέδια της. Μια προσεγμένη έγχρωμη έκδοση, με τη μορφή μικρού άλμπουμ και την Αρλέτα να υποστηρίζει ότι πρόκειται για ένα πορτραίτο που έκανε η ίδια στον εαυτό της. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Καστανιώτη”, λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1997.
Το τραγούδι που σφράγισε την πορεία της ήταν το “Μια φορά θυμάμαι”, δημιούργημα του νεαρού φοιτητή της Νομικής Γιώργου Παπαστεφάνου και του επίσης νεαρού Γιάννη Σπανού. Για πολλούς το τραγούδι αυτό, μαζί με το “Μια αγάπη για το καλοκαίρι” των ιδίων δημιουργών, ερμηνευμένο από τη Καίτη Χωματά, αποτελούν τον “ύμνο” του νέου κύματος. Στη δεκαετία του ’90 η Αρλέτα, δηλώνει παρούσα, μ’ ένα ακόμη μεγάλο σουξέ, το “Μπαρ, το ναυάγιο”, γοητεύοντας μια νέα γενιά θαυμαστών της. Φήμες λένε ότι ο άνθρωπος που ενέπνευσε την Αρλέτα να γράψει το τραγούδι ήταν ο γέροντας Ιερόθεος Καρυώτης, από τους σημαντικότερους μοναστές της Αθωνικής Πολιτείας.
Άλλα τραγούδια της που έχουν γραφτεί στη συνείδηση του μουσικόφιλου κοινού είναι τα: “Σερενάτα”, “Ο Λύκος”, ” Batida de Coco”, ” Το Τραγούδι Της Δραχμής”, “Να πεθαίνεις” και άλλα.
Η Αρλέτα έσβησε στις 8 Αυγούστου 2017 έπειτα από χρόνια προβλήματα υγείας. Έφυγε ήρεμα αφήνοντας μια απέραντη ερημιά στο μουσικό στερέωμα.
Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail
