Ο Φώτης Μεταξόπουλος, χορευτής, χορογράφος και χοροδιδάσκαλος, είναι από τους λίγους του ελληνικού σινεμά, που με την τέχνη του χορού, κατέκτησαν το πλατύ ελληνικό κοινό.
Με το φλογερό ταπεραμέντο του, το αισθαντικό του στυλ και τον έντεχνο τρόπο του, γέμιζε πάντα τη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, γράφοντας τη δική του ιστορία στο χώρο του θεάματος.
Ο Φώτης Μεταξόπουλος γεννήθηκε στις13 Μαΐου 1935 στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 ετών έχασε την μητέρα του. Όταν τέλειωσε το σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει στις Σχολές Πάλμερ με σκοπό να γίνει ασυρματιστής στο Εμπορικό Ναυτικό, ωστόσο το 1954 η ταινία «Η ζωή του Ροδόλφο Βαλεντίνου» έγινε η αφορμή της απόφασής του να ασχοληθεί με τον χορό. Έτσι, την ίδια χρονιά παρουσιάζεται σε ένα δοκιμαστικό για την πρόσληψη νέων χορευτών στο μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής.
Αν και δεν προσλαμβάνεται, ο χορογράφος της Λυρικής, Άγγελος Γριμάνης, τον συστήνει ως χορευτικό ταλέντο στην Ελβετίδα χορεύτρια Μύριαμ Τσόισυ, και γράφεται στη σχολή της, από την οποία αποφοιτά το 1957 με άδεια επαγγελματία χορευτή. Σπουδαστής ακόμα της σχολής, κάνει την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση σαν χορευτής, στη θεατρική παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, στο θέατρο του Εθνικού Κήπου με χορογραφίες του Γιάννη Φλερύ.
Παράλληλα με τις χορευτικές εμφανίσεις του στο θέατρο, ο Φώτης Μεταξόπουλος πραγματοποιεί το 1956 και την πρώτη του κινηματογραφική συμμετοχή, χορεύοντας στην ταινία της Φίνος Φίλμ «Η Καφετζού».
Το 1959 ο Φώτης Μεταξόπουλος κάνει την πρώτη του χορογραφία στην ταινία «Ο Αλη Πασάς και η Κυρά-Φροσύνη», και την ίδια χρονιά συνεργάζεται ως χορογράφος πια, με τη Λυρική Σκηνή. Το 1960 εντάσσεται στο χορευτικό συγκρότημα της Αμερικάνας Κάθριν Ντάνχαμ και πραγματοποιεί μαζί της μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1963, ο Φώτης Μεταξόπουλος αφοσιώνεται στον Ελληνικό κινηματογράφο με παρτενέρ του την Βίκυ Τζινιέρη, αλλά από το 1967 και μέχρι το 1989, έχει στο πλάι του την μαγευτική Νάντια Φοντάνα, με την οποία εμφανίζεται σε ταινίες αλλά και σε νυχτερινά κέντρα της εποχής εκείνης.
Χαρακτηριστική είναι η χορογραφία του και η εμφάνισή τους στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Κόμησσα της Κέρκυρας» το 1972, ενώ από το 1966 είχε κάνει το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, συμμετέχοντας στην ταινία «Η Αρτίστα».
Η συνολική του συμμετοχή στον κινηματογράφο, σαν χορευτής, χορογράφος και ηθοποιός είναι σε πάνω από 50 ταινίες. Αργότερα στρέφεται αποκλειστικά στη σκηνοθεσία και στη χορογραφία θεατρικών παραστάσεων. Σήμερα είναι καλλιτεχνικός διευθυντής σε έξη σχολές χορού.
